Sözler ve Alıntılar
İnsan ölüm olasılığıyla karşı karşıya geldiğinde saatler dakikalar gibi akıyor.
Zaman beni iyileştirmeyecek. Zaman ancak içimdeki acıyı daha iyi gizlemekte ustalaşmama yarıyor. Zaman beni büyük bir yalancı yapıyor. Çünkü konu keder olduğunda hepimiz rol yapmayı tercih ederiz.
Birlikte
"...'Neden?' diye soruyorum. 'Neden bana yardım ediyorsun?'
Unutmak için çok çabaladığı bir şeyi anımsamış gibi gözlerini benden kaçırıp kaşlarını çatıyor. 'Bir kez yardım etmeye çalıştım.' diyor. 'Zihnimde gördüğüm insanlardan biriydi. Peri o kadar hızlıydı ki ben daha kurbanına ulaşamadan altı kemiğimi kırdı...'
'Gavin, ben...'
Gavin beni, 'Bence aptalsın sen,' diye tersliyor. 'Bence bu belki de ikimizin de ölümüne neden olacak, berbat bir fikir. Yine de öleceksem hiç olmazsa kaçmayıp yardım etmeye çalışırken öldüğümü bilerek ölmek isterim.'
Sayfa 159Kitabı okudu
Bazen en sıkıca tutunduğumuz anılar canınızı en çok yakanlardır.
Kırılgan anılarımız olmadan var olabilir miyiz sence? Pişmanlık olmadan?... Onlar olmadan sen sen olmazdın...
“Sometimes the memories we cling hardest to are the ones that hurt us the most.”
