Aydınlara Düşen Vazife Gönderileri
Aydınlara Düşen Vazife kitaplarını, Aydınlara Düşen Vazife sözleri ve alıntılarını, Aydınlara Düşen Vazife yazarlarını, Aydınlara Düşen Vazife yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Birkaç ay evvel Darülfünun namına verdiğim konferansta ''Medeniyet değiştiriyoruz, bir medeniyetten diğer medeniyete geçiyoruz'' demiştim. Şimdi ''dünyaya bakışımızı değiştiriyoruz'' demeyi daha uygun ve kapsamlı buluyorum. Piyetizmin zamanımızda pek dile perseng olmuş bir tabirini kullanarak bu büyük olguya Türk milletinin şuurunda kıymetlerin altüst olması, Türk milletince kıymetlerin yeniden takdiri de diyebiliriz. Avrupa tarihinde Yeni çağ başlangıcı sayılan Rönesans ve Reformasyon, ilim, felsefe, sanat, din, kısaca ferdi ve toplumsal hayat ve kainat anlayışlarında kıymetlerin değişmesidir. Orta çağ Hristiyanlığının kainat anlayışına göre dünyevi hayat, hayatın zevkleri menfur ve mekruhtu. Dünyadan yüz çevirmek, dünyayı terk etmek hayatın gayesiydi. Yeni çağ Hristiyanlığında bu teori altüst oldu. Reformasyonun en büyük siması, adeta Peygamberi olan Martin Luther, bir şiirinde diyor ki: ''Wer nicht liebt Wein, Weib und Gesang, Der bleibt ein Narr sein Lebenlang!'' (Şarap, kadın ve musikinin kıymetini takdir edemeyen adam, bütün hayatında ahmak kalmıştır.)
‘’Ocaklılar!
Türk Ocağı’nı kuranlardan, Türk Ocağı’nın en eski aksakallılarından biri sıfatıyla, hepinizi en büyük cihada gönüllü asker yazılmaya, bu çetin büyük vazifeye davet ediyorum. Tanrı yolunuzu açık ve uğurlu etsin!''
‘’Ben zannediyorum ki, Batı Türklerinin çoğunluğunun hayatı anlama tarzı, diğer tabirle, cihana bakışı metafizik, destansal ve edebidir. Bu, hayatı çok necip, pek asil ve yüce bir anlama tarzıdır. Eğer maddi imkan olsaydı da, bütün dünyada oturan milletler bu anlayış tarzını kabul etmiş bulunsaydı, insanlık cidden mesut olurdu! Bu anlayış tarzının milletimize pratik sahada bazı mühim faydalar temin ettiği de inkar olunamaz: Türk, askeri karakterlerini, hayata metafizik ve destansal bir surette bakmış olmasına az borçlu değildir; sabır ve tahammül, azim ve kahramanlık, hayatı küçümseme, harikulade fedakarlık, bütün bu manevi kuvvetler, bu anlayış tarzının semereleridir.’’
‘’İşte efendi, bu hayatını, refahını, sen ancak ve ancak İnönü’nde, Dumlupınar’da kanlarını, canlarını esirgemeyen din kardeşlerinin, o emsalsiz Mehmetçiklerin o nihayetsiz bahadırlıklarına borçlusun! Ey zengin tüccar efendi! Senin malını, canını, hanının taş duvarları değil, mağazanın koca demir kapı ve kilitleri de değil, asla değil, o Mehmetçiğin demir bedeni, çelik ruhu koruyor… Bunu iyi bil ve hiç hatırından çıkarma! Ey mebus efendi! Sen de bil ki, bugün bağımsız bir milletin hakim kuvvetinden bir parçasını nefsinde temsil eden bir zat sıfatıyla Mebusan konağında hükümran oluyorsan bunu temin eden kanunlar senin mürekkep ve kaleminden ziyade, Mehmetçiğin kan ve süngüsüyle yazılmaktadır.’’
‘’Milletin en güzide evladı, oradakiler, İnönü kayalıklarında, Dumlupınar yamaçlarında her türlü sıkıntı ve zahmetlere göğüs geren, hiçbir türlü tehlikeden yılmayan kahramanlardır; bunlar zulme karşı Peygamberimizin birinci buyruğunu tutuyor, elleriyle, yani canlarıyla bedenleriyle savaşıyorlar… Ve ebedi şan onlarındır.’’
‘’Efendiler, insaflı düşmanlarımız bile inkar edemiyor ki, bu harpte Hak bizim tarafımızdadır. Osmanlı Türkleri cihan cenginin başından beri sırf halkları müdafaa ediyorlar. Gayemiz, halis ve mutlak hak bakımından tamamen haklıdır.’’
‘’İtilaf devletlerinin bugünkü gayesi, cebir ve şiddetle veyahut hile ve maharetle, sözde değiştirilmiş Sevr Antlaşması’na ve ‘’Accord Tripartite’’ denilen taksim mukavelenamesine milli Türk hükümetinin imzasını attırabilmektedir. Hamd olsun şimdiye kadar zorla bir şey kazanamayan düşmanlarımız, hileyle de bir şey koparamadılar.’’
‘’ ’Bana öyle geliyor ki, Türk Ocakları böyle yanarsa, onun ateşinde dövülüp tavlanan Türk gençliğinin iradesi ve karakteri, Demirci bozkurdun yaptığı kılıçların çelikliği kadar sert ve sağlam olur ve o zaman bu Türk gençlerinin ferdi iradesi, muhitin tesirlerine galebe eder…’’
‘’Tam muvaffakiyet halinde, Doğu’nun ahalisi Avrupalıların kul ve kölesi olacaktı; Avrupa’ya Doğu’yu, İslami Doğu’yu ruhsuz bir ceset halinde getirecek, istediği gibi kullanacaktı. Bağımsız geçim vasıtaları olmayan insanlar, rızklarını dağıtan kimselerin her türlü emel ve fikirlerine boyun eğmeye, tam itaatle itaat etmeye mecburdurlar. Aç insanlar, yumuşak hamur gibi istenilen şekil ve kıyafete sokulabilir…’’
‘’Avrupa sermayesi yerlileri soyup soğana çevirerek sanatsız, sermayesiz, yersiz yurtsuz bırakmak gayesine tamamen ermek istiyor; çünkü bu halde yerliler, ucuz ucuz, ancak boğaz tokluğuna çalıştırılabilen bir nevi iş hayvanı olacaktır.’’