"O yeni bir insan haline getirdi beni, gerçek bir Lazaro, dirilmiş biri. inanç verdi bana."
"İnanç mı?" diye sözünü kestim
"Evet inanç, hayatın tesellisine olan inanç, hayatın neşesine olan inanç. İlericiliğimi tedavi etti. Çünkü Angela, tehlikeli ve zararlı iki tür insan vardır: Ölümden sonraki hayattan, bedenin dirilişinden emin olanlar öteki hayatı kazanmak için bu hayatı geçici sayıp önemsemeyerek -zaten engizisyoncu olduklarından- diğerlerine işkence ederler. Bu hayattan başka bir şeye inanmayanlarsa ... "
"Aşağı yukarı senin gibi. .. " dedim.
"Evet ve Don Manuel gibi. Fakat bu hayattan başka bir şeye inanmayarak gelecekteki hangi toplumu beklerler bilemiyorum. İnsanları başka bir şeye inanma tesellisinden yoksun bırakmak için çabalarlar ... " "Böylece ... " "Böylece düşlerde yaşamalarını sağlamak gerekir."
Hiçbir şeye inanmamalarındansa kendi içinde çelişkili şeyler bile olsa her şeye inanmaları daha iyidir. Çok inanan insanın sonunda hiçbir şeye inanmayacağını Protestanlar söyler. Biz protesto etmiyoruz, karşı çıkmıyoruz. Karşı çıkmak mutluluğu öldürür.