Ama insanın kendisi için çözemediği bir sorunu, başkaları için çözmek zorunda kalması, öncelikle ve özellikle, sorunun çözülebileceği bu iki yolu uygulamaktan kaçınmayı gerektirir. Bu durum, aşırı özgürlük ve güzellik bolluğu içinde bile, yaşamın yalnızca şu tek iletisi varmış gibi görünebilir: Niçin’ini anlamaksızın görevimizi yapabileceğimiz bir yerde, bir tür uzantı olarak, dışında kalmayı seçmek zorunda olduğumuz bu sürekli yıkımlar.