Azorno
Inger ChristensenSözler ve Alıntılar
Ama insanın kendisi için çözemediği bir sorunu, başkaları için çözmek zorunda kalması, öncelikle ve özellikle, sorunun çözülebileceği bu iki yolu uygulamaktan kaçınmayı gerektirir. Bu durum, aşırı özgürlük ve güzellik bolluğu içinde bile, yaşamın yalnızca şu tek iletisi varmış gibi görünebilir: Niçin’ini anlamaksızın görevimizi yapabileceğimiz bir yerde, bir tür uzantı olarak, dışında kalmayı seçmek zorunda olduğumuz bu sürekli yıkımlar.
Sayfa 80 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
.
Bu kış kendi kalbimi susturacağım.
...
Sonunda özlem dindi, dilsiz bir külçe olarak kendisi tarafından, her şey tarafından yavaş yavaş parçalanıp tüketildi.
Sayfa 55 - YKYKitabı okudu
.
Ben dokuz yaşındayken dünya da dokuz yaşındaydı. En azından aramızda hiçbir fark, karşıtlık, mesafe yoktu.
Gün doğumundan gün batımına kadar yuvarlandık, toprak ve beden iki peni kadar birbirine benziyordu. Ve aramızda hiçbir zaman sert bir söz olmadı, çünkü aramızda hiçbir söz yoktu; birbirimize, dünyaya ve ben'e tek kelime etmedik.
İlişkimiz dilin ve dolayısıyla zamanın da ötesindeydi. Biz büyük bir alandık (ki bu elbette çok küçük bir alandı).
...
Niçin’ini anlamaksızın görevimizi yapabileceğimiz bir yerde, bir tür uzantı olarak, dışında kalmayı seçmek zorunda olduğumuz bu sürekli yıkımlar.
Sayfa 80 - YKYKitabı okudu
Duyduğuma göre, onun daha yedinci sayfada buluştuğu o kadın benmişim.
... benim yönümden katıksız bir yalan olarak başlayan şey, doğruya tehlikeli yakınlıkta bir şeye kolayca dönüşebilecek duruma geldi.