"Bədənin bakirəliyinə o qədər diqqət edirlər ki, ruhun bəkarəti unudulur. Ruhun əxlaqsız olduqdan sonra, bədənin təmiz qalsa, nə fərqi? Əgər qəlbini xəyanət hissi viran edibsə, düşüncələrində əxlaqsızlıq yuva salıbsa, dodaqlarından çıxan sözlər həqiqəti əks etdirmirsə, bədənin bəkarəti nə işə yarayar?" deyir Signor..
Hər şeydən öncə romandakı bədii təsvirlər o qədər möhtəşəm idi ki, düşünürəm ki, bir yazıçını əsl yazıçı edən onda məhz bu xüsusiyyətin olmasıdır. İstər peyzajlar (təbiət təsvirləri) olsun, istərsə də obrazların xarakter və xarici görünüş təsvirləri. Əminliklə deyə bilərəm ki, Signor, oxucunun tam anlamıyla hadisələri gözünün qarşısında canlandıra bilməyinin haqqını verib.
Bir tərəfdə yalan və xəyanət sütunu üzərində qurulmuş "ailə", bu "ailə"nin müəmmalı sirlərindən təsirsiz ötüşməyən hal-qəziyyələr, digər tərəfdə isə xəyal etdiyi gələcəyi üçün "Təbriz malikanəsi"nə üz tutan, hər şeydən xəbərsiz Fidan. Yusif Carçıoğlu isə özü ilə bağlı şübhələrə tam olaraq cavab tapa bilmədiyi üçün böyük bir ikiləmdə qalmaqdadır.
Bəs Laura? Onun sirləri isə başına gəldiyi hadisələri yazdığı gündəlikdən ortaya çıxır. Hər kəsin öz "Şeytan"ı olduğu kimi Lauranın da var. Şeytanamı uymalı, yoxsa onu öz cəhənnəminə əbədi zəncirləməlimi?
Kitabın davamının yazılmasını, Fidan və Yusifin taleyinin illər sonra eyni "Gündəlik" səbəbindən kəsişməsi istəyimi də burdan Signora mesaj olaraq ötürürəm. Buona lettura.))
