"Fakirlik ve aşk, pantolonun cebindeki iğneye benzer"dedi Hasan Amca,"Olduğu gibi bıraksan bile bir zaman,cebini delerek ortaya çıkması doğaldır.Eğer ortaya çıkmazsa,insanın bacağına batar ve kanca gibi deler.
"Kader aleni suçludur"
Kader, çevremizde dolanarak sinsice bizi tuzağına çekmeye çalışan bir mahluktur. Bu mahluğu tanıyoruz diye gaflete düştüğümüz an kader o anı bilerek ilk ve son bir darbeyle basitçe sonumuzu getirir.
Belki de delikanlı, bedeninin acısını unutmak için onun sesine, nefesine ve bakışlarına muhtaçtı. Gerçi böyle şeylere muhtaç olmayan biri var mıdır ki ?
Genelde insanların korkularını yenmek için başvurdukları şiddete ben de başvururdum.Şiddet gösterebileceğim yegane varlık yine kendimden başkası değildi.İnsanın insanı başkaları aracılığı ile değil de kendi benliği ile öğrendiğini düşünürdüm.Çünkü doğumdan ölüme kadar yanımdan hiç ayrılmayan yine sadece benim.Dahası uyurken bile kendimden ayrılamam.Günün yirmi dört saati kendimle yaşamak zorundayım.Acı verici.