Bu kelimelerin girdaplarına nehirler gibi akıyorum: bütün çağlayanlarım,
bütün zayıflıklarımla bulanığım yüzeyimde. Kim görüp
tanıyacak beni kelimelerin derininden? Kim görebilir ki mesela,
suyumu bulandıran taşı; ya da kim anlayabilir, bulanmak için taşa
ihtiyaç duymadığımı?