İnsan, her an, entelektüel bir eylem peyzajı oluşturur;
yapabileceklerini, yapmak istediklerini, sahip olduğu ve görüş
alanının bir kenarında tuttuğu olanakları düşünür. Zaman
zaman, bu görüş alanı, tıpkı bir insanın bir sokağın ucun-
da geniş bir meydan veya perspektife açılması gibi, aniden
genişler; yani olabilirler alanının büyüklüğünü birdenbire arttı-
ran bir tür aydınlanma olgusu söz konusudur.