Benim de iyi veya kötü günlerim oluyor.Buna istinaden de davranışım değişiyor.Kimi insanı beni ağlatıp üzdüğü,canımı acıttığı için yaşarken gömdüm.O gömdüklerimi sonradan bir daha gördüğümde benim için yok oldular,yoktular artık.Kimiyle de yeniden bir araya geldiğimde ölü canlanmış kadar sevindim,onlarla dostluk arkadaşlık ve sevgi tekrardan başladı.
“Doğrunun ne olduğunu insan hep bilir.Vicdan kantarı bunu gayet iyi tartar.Sadece tereddüte düşüp şüphede olan kişi çoğunluğa uyum sağlamaya gayret eder.Aksi halde yapılması gerekeni zaten biliyoruz.Hepsi bize bildirildi.İşte bu yüzden iyi ve doğruyu yapmak hakkımız yoktur.Sadece bunu seçmek fırsatı bize verilmiştir.Hatta emredilmiştir.Kötü ve yanlışı yapmak seçeneğinin olması,sonradan bize bunun hesabı sorulmayacak hakkına sahibiz anlamına gelmez.”
Bana param pulum yok diye önem vermeyen kişi para pula önem verendir.Benim yakışıklı ya da güzel olduğumu düşünmeyen,dış görünüşüme bakıp beni tanımayandır.Beni ben olduğum gibi sevmeyen kendini sevmiyordur.Ben olmama izin vermeyen kişi de kendisini halen arayandır…Ben benim.Beni ben gibi kabul eden,bir ben varım.Başkası zaten var mı onu da bilmiyorum.
"Zengin fakirin halinden anlamazsa, tok olan aça yardım etmezse, mutlu olan mutsuza el uzatmazsa, sen ve ben birbirimizden ayrı kalıp herkese yetecek olanı pay etmezsek, bu dünya nasıl tamir olacak?"