Annem bir türlü benim, trenimin hem makinisti hem kondüktörü olduğumu anlayamadı. E canım, tren raydan çıkarsa ne yapacağım? Yolcuların biletini kim kesecek? Kim "Bilet kontrol!" diyecek?
Ona her kolumu atışta bir sonsuzluk duygusu sarardı içimi. O nereden geldiğini bilmediğim huzursuzluk, sıkıntı dağılıverir, tatlı bir heyecan sarardı içimi.
Hayat sadece kazanmak mıdır; başarısızlık, mutsuzluk, ıskalamak, hayal kırıklığı, bu sözcüklerin anlamını çok iyi bilseler de niçin anne babalar, çocuklarının bu sözcüklerle karşılaşmayacakları gibi bir yanılgıya düşerler?