Sözler ve Alıntılar
Kalbini dünyadan nasıl gizleyeceğini öğrenememişsin gibi.
Gözlerini yere dikiyor "Çok yorgunum sevgili," diyor. "Çok ama çok yorgunum."
Ceplerimi karıştırıp söyleyecek birkaç söz, birkaç cümle arıyorum ama yine hiç bulamıyor.
Birini sevebilirim ama dik durmak için birine bel bağlayamam. Bir başkasının beni ayakta tutmasına ihtiyaç duydukça bir birey olamam.
Gülümsedim.
Güneş, ay ve yıldızlar bana seslenip"Yüzündeki ışıltıyı biraz kıs lütfen, çünkü insanların bizi görmesini zorlaştırıyorsun, "dediler ve ben onlara kulak asmadım, öylece gülümsemeye devam ettim.
Gülüyorum daha çok da ağlamak istediğimden.
Ağlayıp onu da kendimi de utandırmamak için ona sarılıyorum ama sanırım eriyen yüreğim hala yerlerde.
Bazen tutkal denen şeye şaşıyorum.
Kimse tutkala direncinin ne alemde olduğunu sormaz. Nesneleri birbirine yapıştırmaktan yorgun düşüp düşmediğini, dağılıp gitmekten endişe edip etmediğini ya da ertesi hafta faturalarını nasıl ödeyeceğini sorun edip etmediğini. Kimilerinin o tutkal gibi,her şeyi bir arada tutmak için gözlerden uzak durduğundan nasıl bir öyküsü olduğunu hiç düşünmeyiz. Şakaların, alayların ardına neden gizlendiğini
Cesaret hayran olabileceğim bir vasıftır.
Bir başkasının öyküsüne sıkışıp kalmışım. Bir başkasının sonu mutsuz biten öyküsüne.
Sayfa 82 - Dex
Ümit.
Ümit ;bir damla bal, baharda açan bir lale tarlası gibi. Taze bir yağmur, fısıldanan bir yemin, bulutsuz bir gök, bir cümlenin sonundaki mükemmel noktalama işareti.
Ve bu dünyada dibe batmama engel olan tek şey.