Beni Bırakma Gönderileri
Beni Bırakma kitaplarını, Beni Bırakma sözleri ve alıntılarını, Beni Bırakma yazarlarını, Beni Bırakma yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ölmek için bir şey yapmamıza gerek yok. Hayatımız boyunca merdivenlerin altındaki bir dolaba saklansak bizi yine bulur. Ölüm üzerinde görünmez peleriniyle ortaya çıkacak ve sihirli değneğini sallayıp bizi en ummadığımız anda alıp götürecek. Dünyadaki varlığımıza dair her izi silip bunu da ücretsiz yapacak. Karşılığında hiçbir şey istemeden. Cenaze törenimizde şöyle bir eğilip, çıkardığı iyi iş için aldığı övgüleri kabul edecek ve sonra ortadan kaybolacak. Yaşamak ise biraz daha karmaşık. Hep yapmak zorunda olduğumuz bir şey var.
Nefes almak.
Bir içeri bir dışarı; her gün, her sabah, her dakika ve her saniye istesek de istemesek de nefes almamız gerek. Ümitlerimizi ve hayallerimizi boğmayı planladığımızda bile nefes almayı sürdürürüz. Yoldan çıkıp köşede bekleyen adama şerefimizi, sattığımızda bile nefes alırız. Haksızken, haklıyken, bir çatıdan aşağı kayıp vakitsiz bir ölümün kollarına düşerken de nefes alırız. Aksi söz konusu olmaz.
Ben de nefes alıyorum işte.
Sayfa 325 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
"Bu hayata dair hiçbir şey bana asla anlamlı gelmeyecek olsa da elimde değil, paranın üstünü alıyor ve bozuklukların hatalarımızın bedelini ödemeye yeteceğini ümit ediyorum."
Sayfa 282 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
"En karanlık günlerde aydınlık, en soğuk günlerde gözlerini ileriye ve yukarıya dikmeli ve en kederli günlerde yaşlar akıtsınlar diye açık tutmalısın. Sonra da bırak kurusunlar. Bırak acıyı arındırıp etraflarını yine yenilenmiş ve berrak görsünler."
Sayfa 282 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
"Kitaplar," diyor, "kolayca yok edilir. Fakat sözcükler insanlar onları anımsadığı sürece yaşar. Dövmeler, mesela, zor unutulur." Pantolonunun düğmesini ilikliyor. "Sanırım bu günlerde hayatın geçiciliği tenimizin içine mürekkeple yazılar işlememizi gerekli kılıyor," diyor. "Bize dünyanın bizi işaretlediğini, hala hayatta olduğumuzu anımsatıyor. Asla unutmayacağımızı."
Sayfa 280 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Elime ne geçirsem okuyordum. Peri masalları, dedektiflik öyküleri, tarih ve şiir kitapları. Ne anlattıkları önemli değildi. Bir kitabı bitirir, sonra tekrar tekrar okurdum. Kitaplar... Kitapları aklımı hepten kaçırmamama yardımcı oldu.
Sayfa 274 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
"Bir avuç harf her zaman bir sözcük oluşturmaz, aşkım."
Sayfa 272 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Kendime toplumun haklı olduğunu hükmedersem; bazı insanların kazanılamayacağını, onlardan yeni bir insan çıkmayacağını ve bu dünyada ikinci bir şansı hak etmeyen insanlar olduğunu düşünürsem bunun beni zamanında bana eziyet edenler kadar zalim yapıp yapmayacağı sorusunu soruyorum. Ve kendimi bu fikre karşı olmaktan alamıyorum alamıyorum alamıyorum. 19 yaşında birinin ümit kesilemeyecek kadar küçük olduğunu, 19 yaşında birinin yolun başında olduğunu ve o yaşta birinden sadece kötülük çıkacağını ilan etmek için çok erken olduğunu düşünmekten kendimi alamıyorum. Kendimi birileri bana ikinci bir şans vermese nasıl bir hayatım olacağını düşünmekten alamıyorum.
Sayfa 262 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Hep üşüyorum.
Kendimi boş hissediyorum, içimde şu kırık kalpten başka hiçbir şey yokmuş gibi, kalbim kabuğumun içinde kalan tek organ. İniltilerin içimde yankılandığını, kütlemelerin iskeletimi titreştirdiğini hissediyorum.
Bilim bir kalbim olduğunu, toplum bir canavar olduğumu söylüyor. Ve bunu biliyorum, bunu elbette biliyorum. Ne yaptığımı biliyorum. Kimseden bana acımasını istemiyorum. Fakat bazen düşünüyorum da -kendime soruyorum- bir canavar olsam şu ana dek bunu hissetmez miydim?
Kendimi öfkeli, hırçın hissediyor ve öç almak istiyorum. Kör öfkeye, kana susamışlığa ve hınca alışıyorum. Fakat içimde sadece içini göremeyeceğim kadar derin, karanlık bir boşluk var.
Ne olduğunu veya başıma neler gelebileceğimi bilmiyorum.
Bir kez daha hangi yanlışı yineleyeceğimi bilmiyorum.
Sayfa 210 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Ümit.
Ümit; bir damla bal, baharda açan bir lale tarlası gibi. Taze bir yağmur, fısıldanan bir yemin, bulutsuz bir gök, bir cümlenin sonundaki mükemmel noktalama işareti.
Ve bu dünyada dibe batmama engel olan şey.
Sayfa 177 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Çünkü öfke bazen midemin dibinde ham bir ağrıya dönüşene dek kan kaybettiğinde gözlerim dünyayı görüyor ve içindeki insanların halini, dünyanın ne duruma geldiğini merak ediyorum. Sonra aklıma ümit geliyor ve belkiler, muhtemelenler, olasılıklar ve olabilecekleri. Yarısı dolu bardaklar ve dünyayı daha net gösterecek gözlükleri düşünüyorum. Fedakarlığı düşünüyorum. Ve ödünü. Kimse karşı koymasa neler olacağını düşünüyorum. Kimsenin adaletsizliğe karşı koymadığı bir dünya düşünüyorum. Ve kendime belki de herkesin haklı olabileceğini söylüyorum.
Sayfa 155 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Çünkü bazı insanlar öyle aptal ki iyiyle kötünün kalın, neon çizgilerle ayrıldığını sanıyorlar. Bu tür bir ayrımı yapmanın ve ardından temiz bir vicdanla uykuya dalmanın kolay olduğun. Çünkü bunda herhangi bir sakınca görmüyorlar.
Birinin bir başkasını yaşamaya layık görmediği için öldürmesinde sakınca yok.
Asıl söylemeye çalıştığım şu ki kimsiniz ve kim oluyorsunuz da kimin öleceğine karar veriyorsunuz? Kim oluyorsunuz da kimin öldürüleceğine karar veriyorsunuz? Kim oluyorsunuz da hangi babayı ortadan kaldırıp hangi çocuğu yetim bırakmam gerektiğini, hangi annenin oğulsuz kalması gerektiğini, hangi oğlanın kız kardeşinden olması gerektiğini, hani büyükannenin ömrünün geri kalanını torunu kendinden önce toprağa girdi diye her sabah ağlayarak geçireceğini söyleyebiliyorsunuz?
Sayfa 154 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Çünkü sakin bir geceyle dingin bir gece, güçlü bir insanla yiğit bir insan, parlak bir ışıkla göz kamaştırıcı bir ışık aynı değildir. Çünkü bir cümlenin içine nasıl yerleştikleri her şeyi değiştirir.
Sayfa 99 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Kitap okumayıp söylenenlere karşı
Dünyamızın geleceğine dair endişelerimi kavramıyor olabilirsin ama kendi cehaletinin kusurunu bana yükleyemezsin!
Sayfa 56 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
Zaman tüketebileceğin bir şeymiş, doğumumuzda kaselere doldurup elimize tutuşturulmuş da onu çok fazla, çok hızlı veya denize girmeden hemen önce yersek boşa gider, tükenir, harcanırmış gibi.
Oysa zaman bizim sınırlı idrakimizin ötesinde. O sonsuz, bizden bağımsız; ne onun dışına çıkabilir ne de izini kaybedebilir veya ona tutturmanın bir yolunu bulabiliriz. Biz yola devam etmesek de zaman işleyişini sürdürür.
Sayfa 15 - Dex YayıınlarıKitabı okudu
"Beni ben olduğum için sevebileceğini düşünmüştüm," diyor. "Tanrının terk ettiği bu dünyada beni olduğum gibi kabul edecek tek insan oldugunu düşünmüştüm! Senin onca insan arasında beni anlayacak tek kişi olacağını. Yanıldım. Korkunç, korkunç bir hata yaptım."