“Ölüm, hamurunuzun en kıymetli harcıdır.” “Ne yazık ki beni doğurdunuz, anneciğim. Biz, birbirimizin çilesiyiz; bilmez miyim?” “Erkekler bir kadının kim olduğundan çok kendilerini kim yaptığıyla ilgilidirler. Buna göre seçer, buna göre severler.” “Oysa kendine şahadet etmek az şey midir? Bilmezse dayanabilir insan, asıl mahşer bilenindir.” “Ses salâhtır. Yüreğin iniltisini, ah edip yanışını tiz bir nidaya gömüp orada yeniden hayat buluşu, ölüp bir daha doğuşudur. Acı sesle, çığlıkla, feryatla hafifler.” “İnsan ölümden hayat varsa korkar.” “Anlıyorlardı ki, unutan gözdür. Varlığı ve ondan geriye kalanları önce göz hatırlamaz. Hafıza, asıl sesten ibarettir.” “ ‘Ağlama baba,’ diyebildi. Bu söz, onu duyandan çok söyleyen için bir felaketti. Zira babalar çocuklarına ‘ağlama’ diyebilirler; dünyanın düz gittiğine delalettir bu. Lakin evlat babasına ‘ağlama’ derse, eyvah ki dünya tersine dönmektedir.” “Unutmayasın ki, oğlunu çoktan doğurdun; rahmini kapat artık.”

Kitabı okudu