Beren ile Luthien
J. R. R. TolkienEn Eski Beren ile Luthien Gönderileri
En Eski Beren ile Luthien kitaplarını, en eski Beren ile Luthien sözleri ve alıntılarını, en eski Beren ile Luthien yazarlarını, en eski Beren ile Luthien yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Canım kralım, kızınız Tinúviel'i arzu ederim zira bugüne kadar gördüğüm, bugüne kadar hayal ettiğim bütün kızlardan daha güzel, daha tatlı.
Sayfa 42
Derler ki onu takip eden Dairon tamamen yolunu kaybetmiş ve bir daha Elfistan'a dönmemiş, onun yerine Palisor'a yönelmiş ve burada, güneyin hüzünlü, yalnız orman ve korularında hala pek öyle kolay kolay algılanamayan büyülü şarkılar çalmaktadır.
Sayfa 53
"Ama hikaye çöktü, ben kaldım ve ben o merhametsiz Mandos'un önünde yalvaramam ki."
Sayfa 16Kitabı okudu
(...) Derken Melko uyuklayarak öne doğru devrilmiş, sonunda sandalyesinden yere kapaklanıp uyumaya başlayınca demir tacı başından düşerek yuvarlanmış.
Aniden susmuş Tinuviel. Koskoca salonda uykudakilerin nefes sesinden başka ses yokmuş.
Sayfa 72
"Yo artık değişti yüreğimde hissettiklerim; eğer sen de ormanlarda ikamet edeceksen Aman Beren Ermabwed, ben de edeceğim; eğer yaban ellerde gezeceksen, ben de gezeceğim, seninle veya senin arkanda: Dahası, eğer sen beni alıp kendi elinle götürmezsen, pederim bir daha beni hiç göremeyecek."
Sayfa 76
"Işte canım kralım, size arzu etmiş olduğunuz bu harikulade mücevheri veriyorum, yol kıyısında bulunmuş önemsiz bir şey sayılır bu çünkü bana soracak olursanız bir zamanlar aklın alamayacağı kadar güzel bir şeye sahiptiniz ama şimdi o benim."
Sayfa 82
Yağcılık, Ainu'nun pek hoşuna gidermiş; bütün o nihayetsiz irfanına rağmen, hakir gördüklerinin birçoğu onu kandırabilirmiş aslında eğer ki methiyelerin tatlı sözlerine bürünebilselermiş.
Sayfa 45 - İthaki Yayınları
Ancak o zaman yorgunluğunu fark etmiş, yavaşlatmış adımlarını; ve asıl bundan sonra başlamış başına gelecek eziyetlerin daha beterleri. Derin umutsuzluğa düştüğü geceler onunmuş artık, serencamında hiçbir umut göremiyormuş; hakikatte de çok az bir umut varmış.
Sayfa 43 - İthaki