Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Beyaz Geceler
Fyodor DostoyevskiBeyaz Geceler Yorumları ve İncelemeleri
Beyaz Geceler yorumları ve incelemelerini, Beyaz Geceler kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Beyaz Geceler puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
yoksa o, bir anlık da olsa, senin gönlüne yakın olsun diye mi yaratıldı?
"Bir Dostoyevski romanı okumak, bilmediğimiz muazzam bir şehre girmek, bir savaşın gölgesine tanık olmak gibidir." diyor Borges.
Beyaz Geceler Dostoyevski'nin İnsancıklar'dan sonra yazdığı iki minik şaheserden biridir. İsimsiz bir anlatıcının ağzından yalnızlığı ve karşılıksız aşkı dinlediğimiz dört gece ve bir sabahlık yalın bir hikaye. Kahramanımız hayalci bir karakterdir. Tüm hayatını hayallerinde yaşar, hayallerinde aşık olur, hayallerinde savaşır, hayallerinden beslenir. Hayatını bu şekilde yapayalnız yaşarken gün olur Nastenka ile karşılaşır.
Hayalcimiz Nastenka sayesinde gerçek hayattan bir günle tanışır ve varoluşunun bundan böyle tamamen değişeceğini anlar. Hayalperest Nastenka'ya saf bir sevgi duyar ve hatta sırra kadem basmış olan nişanlısıyla temasa geçmesi için ona yardımcı olmaya çalışır. Nastenka'nın nişanlısı tekrar ortaya çıktığında verdiği tepkide ne bir kıskançlık ne de dargınlık vardır; üstelik bir kez daha kendi ıssız odasının karanlığına mahkum olduğunu bildiği halde.
Hikaye su gibi akıyor ve insanı hüzünlendiriyor. İster istemez kendinizi hayalci kahramanımızın yerine koyuyorsunuz ve bu yıkımla yüzleşiyorsunuz. Keyifli okumalar dilerim. :)
"Göklerin her zaman açık olsun, sevimli gülücüklerin parlaklığını mutlu görüntüsünü yitirmesin. Yapayalnız yaşayan, sana karşı şükranla çarpan bir yüreğe tattırdığın mutluluk anlarından dolayı seni hep hayırlı anacağım.
Ulu Tanrım! O ne uzun, mutlu saatlerdi! Bir insana böyle saatler yaşam boyu yetmez mi?"
118 syf.
9/10 puan verdi
Yalnızlığı, hayallerinde yaşayan bir adamı ve bu adamın bir kıza karşılıksız aşkını -belki de duygu yanılsamasını- anlatan dört gece ve bir sabahlık lirik bir hikâye. Lirik ve melankolik bir zarafetle anlatılan bu kısa hikâye, karşılıksız aşkı yalın ve nahif bir atmosferde alışılmışın dışında bir duygulanım içinde okuyucuya aktarıyor. Yer yer
Beyaz Geceler
Bunca yıl atalet içinde bir başına yaşayıp, şehrin duvarları ve evleriyle arkadaşlık edecek kadar kendini yalnız hisseden bir adamın, yaşama tutunmak için iyi niyetli tek çaresi zinde bir hayalperestlik olurdu herhalde.Peki, hayalperestliğiyle yeni bir dünya inşa edip burada kendine olağanüstü roller biçen bir adam , günün birinde en az onun kadar yalnızlaşmış bir kadına tıpkı hayallerinde ki gibi platonik şekilde bir aşk beslerse ne olur ?
Kimsesiz bir adamın aniden kapısını çalan âşk denen tutkuya sıkı sıkı sarılmaktan başka bir seçeneği yoktur elbette . Tıpkı sevdiği kadına , saatlerce ve sıkılmadan o süslü hayal dünyasını anlatmaktan başka verebileceği birşeyinin olmaması gibi...
Platonik bir aşkı , yalnızlığa hatta bulutların üstünde gezdiği o hayalperest dünyasına bile tercih eden bir adamın, saf ve temiz duygular beslediği aşkı uğruna yaptığı fedakarlık ve her karşılıksız sevginin beraberinde getirdiği hâyalkırıklıkları ile sonlanan bir hikaye. Doğrusu insan ruhunun derinliklerine dair yine ince mesajlar vermeyi başaran klasik bir Dostoyevski eseri diyebilirim.
118 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Herkesten el çekmiş,yalnızlığı yaşam tarzı haline getirmiş,çevrede olup biteni görüp hayal dünyasında sanki onlarcasıyla konuşuyormuş gibi hissedip yalnızlığa yaşam adını koymuş olsa da kimsesiz ve yaşamsızdır.Tanımadığı ama ömrünün sonuna kadar unutamayacağı Nastenka ile tanışır.Birkaç gece, bütün bir ömrünü anlatır... Nastenka; dil'dir, umut, çocukluk ve en tutsağı aşk'tır. Akıcı ve başarılı bir Dostoyevski okuyacaksınız... "Çünkü seni yıllardır tanıyorum sevgili Nastenka çünkü yıllardır böyle birini arıyordum. Aradığım sendin, ikimizin şu anda buluşması kaderimizde vardı.
·
Puan vermedi
Normalde okuma yaparken kendimi olabildiğince kitaba vermeye çalışıyorum ama mesleğimden ötürü söz konusu Rusça eserler olduğunda her cümleyi incelemeden geçemiyorum. Bu eserde de durum tam olarak bu oldu. İncelemeyi yazmak için Rusçasını okumayı bekledim çünkü ne yazık ki - iyi bir tercüman olsa da - Mehmet Özgül'ün Beyaz Geceler çevirisini beğenmedim. Başka bir tercümandan okumanızı tavsiye ederim.
Esere gelince; çok yalın bir şekilde, yalnız bir adam ve gece vaktinde karşılaştığı kadının hikayesini anlatıyor. Karakterlerin duygu yoğunluğunun kitabı akıcı kılan noktalardan biri olduğunu düşünüyorum. Dostoyevski'nin hemen hemen her eserinde olduğu gibi bu eserde de betimlemeler fazla ama insanı sıkmıyor.
Okumayı düşünen arkadaşlara şimdiden keyifli okumalar diliyorum! :)
118 syf.
7/10 puan verdi
Kör olduğunuzu düşündünüz mü hiç? Hiçbir şey göremediğinizi, birdenbire? Etrafınızdaki her şeyin silindiğini? İşte o manzara gerçekten de siyah mıdır acaba? "Kör karanlık" diye ifade ederiz, "gecenin körü" deriz falan ya hani, peki ya körlüğün rengi gerçekten de siyah değilse? Gerçek körlüğün, beyaz bir gecede gelmediğini kim
Beyaz Geceler Yorumu
Yalnızlığın ete kemiğe büründüğü bir isimsiz kahraman, uzun uzun anlatılan Petersburg sokakları,sevdiğini ninesinin eteğinde bekleyen körpe aşık Nastenka ve bu üçlüyü bir araya getiren Dostoyevski’nin sade ve lirik dili... Karanlık bir yaşam süren isimsiz kahramanın Nastenka’yı tacizden kurtarmasıyla başlayan aşk dolu dört beyaz gecesini okuduğumda hayal dünyasında yaşayan kahramanın gerçek dünyaya Nastenka ile döndüğünü düşündüm. Fakat sevgi dolu geceler tam da Dostoyevski’den beklediğim şekilde son buldu. ( Eey Nastenka ve Nastenka gibiler... nasıl bir anda bırakıp giderseniz!). Her ne kadar öyküsü tanıdık gelse de su gibi alan diyaloglarıyla bir defada içilebilecek bir kitap. Son olarak Dostoyevski bir kez daha “ klasik” olmanın hakkını vermiş.
instagram.com/p/CYgqg7-N8sa/?...
~
Petersburg’un Beyaz Geceleri, Dostoyevski‘den hüzünlü bir aşk hikâyesi… Hayalperest kahramanımız ilk görüşte, o köprünün başında aşık olur genç Nastenka’ya. Fakat kahramanımız ne kadar oturaklıysa Nastenka da bir o kadar uçarı ve heyecanlı bir genç kız, hikâyenin geçtiği dört gece de ne kadar soğuk, iç ürpertici olsa da bu aşk içinizi ısıtacak. Fakat her aşkta olduğu gibi bu kavuşmanın da zorlu engelleri olacak elbette. Bir solukta okuyacağınız bu hikâyede Petersburg’un büyüleyici havasını, muazzam betimlemeler sayesinde gözlerinizin önünde hissediyorsunuz. Ayrıca bu öykü, Dostoyevski’nin 27 yaşındayken sürgüne gönderilmeden önce yazdığı son öykü olma özelliğini taşıyor. Bu nedenle daha sonra kaleme aldığı eserlerinin bu öyküyle arasındaki yazım farkından dolayı değişikliğe uğradığını görüyoruz. Yazar, hayalperestiği de insanlardan kendini soyutlamış, sevinçlerini, üzüntülerini ve tüm hayatını hayalleinde yaşayan insanlar olarak nitelemiştir. Bu güzel, buruk öyküyü okumanızı tavsiye ederim.
“Bir Dostoyevski kitabı okumak, bilmediğimiz muazzam bir şehre girmek, bir savaşın gölgesine tanık olmak gibidir..”
İşte Beyaz Geceler de tam bu tanıma uygun bir kitap.. Dostoyevski’nin diğer kitaplarına göre coşkulu bir üslupla kaleme alınmış ve çok da naif bir hikaye.. Herkesin rahatlıkla okuyabileceği bir dille yazılmış, ancak uzun soluklu romanlarının yanında hafif kalıyor.
Petersburg şehrinin kasvetli ve beyaz gecelerinde adsız hayalperest bir adamın dilinden yalnızlığı ve karşılıksız bir aşkı okuyoruz. Öykü dört gece ve bir sabah sürüyor. Yalın, akıcı ve sarsıcı. Kısacık kitabın sonu, hayata, aşka, ihanete ve kadın psikolojisine dair çarpıcı bir şekilde bitiyor. Ve insan soramadan edemiyor. “Aşkın sonu hep mi yalnızlığa çıkar?”
Orhan Pamuk kitabın önsözünde Beyaz geceler ve melodram üzerine bir not yazmış..özetle diyor ki;
“Bir şeye inanan, sonra aynı güçle tam tersine inanan tipik Dostoyevski kahramanları yok bu kitapta. Bu bakımdan Beyaz Geceler Dostoyevski’nin en özel, en ayrıksı kitabı. Burada bizi etkileyen şey, kitabın ve kahramanlarının bu saflığından gelen hafiflik, bir çeşit çocuksu dürüstük ve bizi yormayan melodramlardan alabileceğimiz bir mutluluk duygusu.”