“Arkadaşlar bu işleri basit sanmayın. Bakın, içinizden biri olarak söylüyorum, tırnaklarımla kazıyarak geldim ben bu raddeye. Ha, bu uğurda güçlükler yaşamadım mı? Yaşadım elbette. Doğayı, çevreyi ve hayvanları seven hakiki insanlar karşısında az sıkıntı çekmedim. Fakat durum böyle diyerek kimseye de pabuç bırakmadım. Kayıtsızlığımı ikaz eden izan sahiplerinin moralimi bozmasına asla fırsat vermedim. Bu anlamda geçen gün adamın biri çıktı mesela karşıma. Niye bunları izliyorsun diyerek şöyle beni bir süzdü. Nasıl deyince durdu. Bilgiç bilgiç başını salladı. Yani oturduğun yerden ayağı kesilen kedilere dokunamazsın ki dedi. Çivili zehirler atılan köpekleri baytara götüremezsin, çöplerle dolu piknik alanlarını temizleyemezsin. İşkence gören çocukları koruyamazsın!.. E, dedim, sonra? Bunları izleyeceğine git dedi, eğlence programlarını takip et güzelce. Hiç olmazsa senden bir şey ummayanları yanıltmamış olursun böylece. Şuna bak, bet beniz kalmamış yüzünde. Sen mi kurtaracaksın memleketi?..
Adamın vizyonsuzluğuna acısam mı kızsam mı bilemedim. Ne yapayım dayı diyerek dik dik gözlerine baktım. Gündemi takip etmeyerek cahil mi kalayım yani? Bu cevabım karşısında acayip şaşırdı. Sağına soluna bakındı, düşündü düşündü ama yok. Söyleyecek bir şey bulamayınca başını sallayarak çekip gitti. Arkasından bakarken nasıl güldüm adamın haline…”
