Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Bir Monolog

Bin Dokuz Yüz

Alessandro Baricco

Bin Dokuz Yüz Sözleri ve Alıntıları

Bin Dokuz Yüz sözleri ve alıntılarını, Bin Dokuz Yüz kitap alıntılarını, Bin Dokuz Yüz en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Vazgeçiş...
Sıcağa yenik düşen kocaman Kuzey denizinin buz dağlarını görünce şaşırmaya elveda dedim, savaşın paramparça ettiği adamları gülerken görünce mucizelere elveda dedim, bu geminin dinamitle doldurulduğunu görünce öfkeye elveda dedim, müziğe, kendi müziğime, onu bir anın tek notasıyla çalmayı başardığım zaman elveda dedim, sevince elveda dedim, senin buraya girdiğini görünce onu büyüledim. Bu çılgınlık değil, kardeşim. Geometri. ... (Dinamitlerin üzerine oturmuş gemiyle birlikte imha edilmeyi beklerken) ...
SON...
... Mutsuzluğu yendim. Yaşamımı isteklerimin pençesinden kurtardım. ...
Reklam
Kendimizi kurtarmak için bir yöntem bulduğumuz zaman deli değilizdir.
... Deli değilim ben, kardeşim. Kendimizi kurtarmak için bir yöntem bulduğumuz zaman deli değilizdir. Aç hayvanlar gibi kurnazızdır. Bunun delilikle ilgisi yoktur. Dâhice bir şeydir o. Geometridir. Kusursuzluktur. İsteklerim ruhumu altüst etmek üzereydi. Bu istekleri gerçekleştirebilirdim ama başaramadım. Bunun üzerine onları büyüledim. ...
Dinlemesini biliyordu. Ve okuyabilmeyi. Ki­ tapları demiyorum, onu herkes yapar. İnsanları okuyordu o. İnsanların taşıdıkları izleri: yerler, sesler, kokular, memleketleri onların, tarihleri ... Her şey bunlarda yazılıdır
Beni durduran gördüğüm şey değildi/ Görmediğim şeydi
... Piyanonun başına geçip çalmaya başladığı zaman olduğu gibi, elleri hiç duraksamazdı ve tuşlar var olduklarından beri o notaları beklermiş gibi dururdu, o notalar için oradaydılar sanki, yalnızca o notalar için. O anda yaratıyordu sanki çaldığı müziği, ama o notalar kafasının bir köşesinde çoktan yazılıydı. ...
Reklam
Küçük dünyasına koca dünyayı sığdıranlardan...
Dünyayı hiç görmemişti ama yirmi yedi yıldır dünya o gemiden geçiyordu: ve yirmi yedi yıldır o, o gemide, dünyayı gözlüyordu. Ve ruhunu çalıyordu. Bu konuda bir dâhiydi o, söyleyecek bir şey yok. Dinlemeyi biliyordu. Ve okumayı biliyordu. Kitapları değil, onu herkes yapar, insanları okumayı biliyordu. İnsanların üzerlerinde taşıdıkları simgeleri: yerleri, gürültüleri, kokuları, toprakları, hikâyeleri... ...
Mutsuzluğu yendim. Yaşamımı isteklerimin pençesinden kurtardım.
En iyisi düşünmemek, yoksa delirmek işten bile değildir.
531 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.