Bir Aşk Sayfası
Emile ZolaEn Eski Bir Aşk Sayfası Sözleri ve Alıntıları
En Eski Bir Aşk Sayfası sözleri ve alıntılarını, en eski Bir Aşk Sayfası kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Juliette'in kocasına durmadan Henri demesini, duya duya Helene dudaklarıyla, "mösyö" derken kalbinin ona "Henri" diye seslendiğini duyuyordu.
Genç kadın kalbinin bir hoplamasına boyun eğerek başını arkaya döndürdü...Ve onu gördü
Bencilliğin kalpleri kasıp kavurduğu, romanlardaki hayatlara karşı bir küçümseme ve öfke duyuyordu. Tek gerçek hayat, huzurla etrafını saran kendi hayatıydı.
Yalnızlık ve hayal dedikleri yokuş kaygandır, insan nereye sürükleneceğini bilemez...
Çok değil bir sabah bir de bakmışsınız ki, içinde yaşadığınız bu boşluk, kendinize dahi itiraf edemediğiniz hüzün dolu duygularla etrafınızı sarıvermiş .
Belki zeki olduğu kadar duygulu biri değildi.
Ansızın derin bir acı saplanıyordu yüreğine, sanki asla dolduramayacağı bir boşluk açılmış tükenmez, bir karamsarlığın içinde kaybolmuştu. Umutsuzluk içindeydi
Ağlıyordu...
Fakat ne derin boşluk şu erkek kalbi! Ah biz onlardan daha değerliyiz.
Peki aşk nereye gidiyordu?
Demek ki günün birinde, insanlar birbirlerinden ayrılıyorlardı, her biri bir tarafa gidiyordu. Artık birbirlerini görmüyorlar, birbirlerini sevmiyorlardı.
Helene kısık ve derin sesiyle âşığının kulağına :
Hadi git artık, dedi.
Görüyorsun ya onu biz öldürdük.