Bin yıl sürse de, sonunda daha diyen çaresiz çırpınışlarla, bitmeyen ümitler, hevesler, hırslar için bir parça daha zaman dilene dilene mekânı bir avuç toprak olacak, toprağın altında bir kemik yığını olarak kalacak bunca ateş, bunca zifir, bunca kıyl ü kâl neden?