Yıkıntılar üzerine kurulur mu sevgi yeniden?Kaçak, debelenen örümcekler gibi yalnızca kendi ağımızı örüyoruz biz.Belli değiller, belkiler üzerine kurulmuş ömrümüz.Hangi taşımız sağlam, hangi dayanağımız yıkılmaz?
Yüreğinin kapısını açmadı ona. Görgüsü böyleydi. Gitti adam. Bunların yüreklerinden bir şeyler alıp gitti. Acımayı mı, mutluluğu mu, sevgiyi mi? Bir şeyler ki, yokluğunu içleri eriyerek, zehirlenir gibi duydular.