İlk olarak öykü/hikaye okumaya Sait Faik'le başladım, daha sonra hazır başlamışken bu alanda biraz okuma yapayım derken Anton Çehov ve Guy De Maupassant'ın öykücülük alanını kendi tarzlarına göre kategorize ettiklerini gördüm. Olay öykücülüğüne Maupassant tarzı öykücülük, durum öykücülüğüne de Çehof tarzı öykücülük deniyor. Düşünün ki bu iki adam öykücülük alanını iki kategoriye bölmüş ve bu kategorilerin kendi isimleriyle anılmasını sağlamışlar. Burdan da anlaşılacağı üzere Maupasan olay Öykücülüğünde Çehof ise durum Öykücülüğünde otorite olarak kabul edilir.
Maupassant'ın bu kitabında toplamda on dört tane öykü bulunmaktadır. Maupassant, bu öykülerinde insanların yaşamlarında merkez konumda yer alan aşk, sadakat, onur, tanrı, din ve toplumsal statüler gibi bir sürü konuyu çok başarılı bir biçimde incelenmektedir. Ayrıca bir okur bu öyküleri hiçbir mesaj yada ders çıkarma kaygısı taşımadan sırf güzel zaman geçirebilmek için de okuyabilir. Kitaptaki on dört öykünün on dördü de birbirinden güzel ama hangisi daha güzeldi diye sorulacak olursa 'Sorun Yaratan Güzellik' en güzellerinden biri olabilir derim.
Neyse okuyun çok seveceksiniz:)
