Kısa bir kitap olmasına rağmen çok sıkıldım. Bir an önce okuyup bitsin istedim.
Kitabın başı biraz ilgi çekiciydi. Küçük bir çocuk bilye alabilmek için kasadan sekiz kuruş çalıyor ve bunu öğrenen babası ceza olarak onun akşam yemeği yemesini yasaklıyor. Akşam yemeğinde ise mantar var. Mantar zehirli ve yemekten sonra ailenin on bir üyesi de zehirlenerek ölüyor. Geriye yalnızca bu küçük çocuk kalıyor ve insanlar neden onun hâlâ hayatta olduğunu sorduklarında, bunun nedeninin hırsızlık yapmış olduğunu öğreniyorlar. Bundan sonra yanında kaldığı insanlar ona güvenemiyor. Bu durumdan sıkılan çocuk da bir otele çalışmaya gidiyor ve zamanla gelen misafirleri gözlemleyerek kumara ilgi duymaya başlıyor.
Ailesini kaybettiği zaman anlatıcının söylediği söz hoşuma gitti:
“Annen, baban ya da kardeşin için ağlayabilirsin ama on bir kişi için kim, nasıl ağlayabilir ki? İnsan kimin için acı çekeceğini şaşırır. Seçim konusundaki sıkıntımdan söz etmek istemiyorum ama yine de olup biten bu doğrultudaydı. Ne yana yöneleceğini şaşıran kederim kendini avutacak, oyalayacak birçok şey buluyordu.”
Kumar taktikleri ve sıkıcı Paris sokakları betimlemeleri okumak isterseniz okuyabilirsiniz, çok zamanınızı alacağını sanmam.
