İçli, kırılgan bir çocuktur. Çok küçükken, daha o zamanlarda 'ben sıkıntılıyım' der gibi bakar fotoğraflarda. Uzun yolculuklara hazır bir yüzü vardır. Ece Ayhan'a göre, ilkokul döneminde çektirdiği bütün fotoğraflarda, sanki az önce ağlamış gibidir.
Doğuştan yakışıklıdır; ancak yakışıklılığına aldırmaz, dibine dek mutsuzdur bu dünyada. Temel bakış açısı, karamsarlıktır. 'Papatya gibi yalnızdı'r, 'kuş yemi gibi yalnızdı'r.
Terme ve Posof'ta kalır uzun süre. İlhan Berk'e göre, Posof'ta 'Şiir dağlardan Banerhev köyüne inmiştir. Ceketi ve atın dizginleri yağmur altındadır.'
'Adı bir beyazlık. Sığınak kendine. Kendi külüne.' Bütün mümkünlerin kıyısında, bir sargın umut yakalar, onu kuşanır; serin mavi bir gökyüzü bulur onu kuşanır; denize doğru sokaklar görür onu kuşanır.
