Haluk Hoca’nın 1968’de Hereke’den Mekteb-i İdadi’ye gelerek başlayan İstanbul yaşantısını kaleme aldığı bir “Boğaziçi’ni Sevme Sanatı” adeta. Bir şehir ne kadar sevilirse öyle seviyor hoca İstanbul’u. Ağaçları, balıkları, erguvanları, yalıları ve musikisiyle. İstanbul’da yaşamak başka İstanbul’u yaşayabilmek bambaşka. Bir semt badem ezmesiyle, çileğiyle, yoğurduyla nasıl sevilir; bir yalı önündeki Oya ağacıyla, fıstık çamıyla, korusuyla nasıl diğerinden ayrılır; bir şehrin balığı lüferi, gümüşü,kalkanı onu ötekinden nasıl ayrıştırır hoca zarif, güzel üslubuyla anlatıyor. Semt semt yalılar listelenmiş ve güzel bir de musiki listesi oluşturulmuş.
Kitabı okurken keşke hoca hayatta olsaydı da güzel bir Boğaz gezisinde onu dinlemek kısmet olsaydı diye iç geçirmeden edemedim.
