Boş Zaman
Hakan BıçakcıBoş Zaman Gönderileri
Boş Zaman kitaplarını, Boş Zaman sözleri ve alıntılarını, Boş Zaman yazarlarını, Boş Zaman yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Baktığım her köşede tanımadığım bir eşyayla karşılaşıyordum. Her şeyiyle bana yabancı bir evdeydim. Nerede olduğumu bilmediğim gibi, nerede olmam gerektiğini de bilmiyordum. Kim olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu.”
"Dünyaya bilinçli halde gelmiş bir bebek gibiydim. Eşyayla samimi, canlılara yabancı… Nesnelerin ne olduğunu ve ne işe yaradığını bilen, insanların kim olduğundan ve ne işe yaradığından habersiz... İçi, keşfetmenin sihirli merakı yerine hatırlayamamanın kahredici işkencesiyle dolu fazla gelişmiş, sorunlu bir bebek..."
Her söz, her hareket, her tavır, her mimik, her sessizlik ölüm karşısında anlamsızdı.
Uzun ve yorucu bir günün ardından odama çekildim. Radyo dinliyorum. Eski şarkılar çalıyor. Şarkılar eskidikçe gençliğin senden uzaklaşır. Bu sabah okul bahçesinde de düşündüğüm gibi, gençlik eski bir kelime...
Hepsi ortak geçmişlerinden birtakım izler ve işaretler taşıyordu. Bense olmayan geçmişimle onların bu fevkalade düzenini bozuyordum.
Dünyaya bilinçli halde gelmiş bir bebek gibiydim. Eşyayla samimi, canlılara yabancı... Nesnelerin ne olduğunu ve ne işe yaradığını bilen, insanların kim olduğundan ve ne işe yaradığından habersiz...
Sessiz kaldıkça hazırlanıyor, biriktiriyor, sabrediyor, acı çekiyor, dayanıyor gibiydi. Neye hazırlandığını, ne biriktirdiğini, ne için sabrettiğini, acının ne olduğunu, neye dayandığını bilmeden.