o kızlar ki
göz kapakları yorgun
nabızları mavi
dalgın parmaklarıyla bir şarkıyı aranırlar
alaturka bir piyanonun
neveser tuşlarında
kederli bir incelik vardır duruşlarında
o kızlar ki
hiç yaşanmamış bir aşkın anısıyla yaşar
bir rüyadan kaçırılmış
hayallerdir sanki
Attila İlhan
-böyle bir sevmek-
Hadi sen git yağmur bastırmadan, ben sonra gelirim.
O kitap vardı ya verdiğim (roman) yakıp savurmuşlar..
Hadi sen git beni yalnız bırak bu akşam iyi değilim.