Bırakıp kente dönerken uzaklarda noktalaşıncaya kadar baktım ardından…
Önce arabasının plakası kayboldu.
Sonra, onunla birlikte her şey…
Öyle bir kayboluş ki, onu yitiriş duygusuyla yüreğime boz engerekler çöreklendi!
Dönüşsüzlüğün karanlığında bir yitiriş olduğunu bilseydim o ayrılışın, saydam bedenini, sesinin nergis kokan tınısını canıma sokup sonsuza değin saklamaz mıydım?