Burunağıl yerleşimcileri Orta Anadolu'daki köylerini kurmazdan önce Kürt kültürünün geleneksel değerlerini en iyi yansıtan bölgelerden birinde yaşamaktaydılar; içine doğdukları sosyokültürel ortam tarafından şekillendirilmişlerdi ve öz üretimleri olan ürünler aracılığıyla maddi ve manevi gereksinmelerini karşılamaktaydılar. Bu ürünler onları var eden, geçmişleriyle gelecekleri arasında bağ kuran maddi ve manevi değerleriydi.
Ağrı'lı köylü 1916 ile 1917 yılları arasında topraklarından çıkmak zorunda kaldı ve uzun süren bir yolculuğun ardından 1919'da Burunağıl'a vardı. Ağrı'lı Burunağıl'a vardığında, öz değerlerinin özellikle manevi unsurları da yanındaydı. O, yeni yerleşim alanında bu değerlerin yardımıyla yaşama tutunmayı başardı.
1919 ile 1975 yılları arasındaki dönem, Burunağıl'ın yeni yerleşimcilerinin içe dönük, dışa kapalı bir yaşam sürdürdüğü zaman aralığıydı. Bu zaman aralığında kaynağını mekânsal ortam farklılığından alan kimi değişimler yaşansa da devinimin seyri oldukça yavaştı. Dolayısıyla söz konusu dönemde üretilmiş olan maddi ve manevi kültür unsurları, hem birbirleriyle hem de onlara yaşam veren kökleriyle uyumlu bir birliktelik içinde bulunmaktaydı.
