Fotoğraf tarihini ve birikimini fotoğraf tarihinde iz bırakmış, Werner Bischof, Henri Cartier-Bresson, Robert Frank, Richard Gere, Minor White, Ralph Eugene Meatyard, Şahin Kaygun, Daido Moriyama, Marilyn Silverstone, Eric Valli, Jacob Holdt, Luc Delahaye, Sergio Larrain, Alexander Rodchenko gibi fotoğrafçıların hayat felsefeleri ve yapıtları üzerinden farklı bir fotoğraf tarihi okuması yapmaya çalışıyor. Bunu yaparken onların içlerinde bulundukları mahfellerin yapıtlarına etkisi, etkilendikleri sosyal ve politik dönüşümlerin ürettikleri işlerindeki yansımaları da ele alınıyor. Beat yazarları Allen Ginsberg ve Robert Rrank arasındaki etkileşimle, Henri Cartier- Bresson, Werner Bischof, Sergio Larrain, Marilyn Silverstone’un Zen felsefesiyle olan etkileşimi de ele alınıyor. Rodchenko ile Konstruktivistlerin ve Ekim devriminin yarattığı özgür ortam ve enerji...
Genelde fotoğraf tarihi denince Batı’nın fotoğraf dünyasının anlatıldığı bir algının yanısıra Haluk Çobanoğlu Doğu’dan ve Doğu’nun da içinde olduğu farklı bir fotoğraf tarihi okuma denemesi yaparken günümüzde neredeyse sınırsız sayıda üretilen ve tüketilen ve görsel bir çöplüğe dönüşen ortamda itirazını;
“Çok düşünüp, az çekmenin, nitelikli hikayelerin ile kafa karışıklığının erdeminden sözedildiğinde canı sıkılan ve şaşkın ifadelerle ısrarla “güzel fotoğraf“ın nasıl çekileceğini soran, büyük bir kalabalık ile karşı karşıyayız. Günümüzde işleri gereği fotoğraf makinaları üreticileri, fotoğraf birlikleri, internet ortamındaki “bilirkişiler“, sürekli bize “iyi fotoğrafların“ nasıl olacağını, nasıl çekilmesi gerektiği konusunda yol gösteriyor olabilirler. Bu varolan “vahim“ fotoğrafik kirlenmeye karşı, belki biz de onların hiç hoşlanmayacağı bir soruyu sorarak, bir itiraz geliştirebiliriz: “peki, biz bu fotoğrafları neden çekiyoruz?“... diye bir sorgulama çağrısıyla belirtiyor
