Bu Roman O Kız Okusun Diye Yazıldı
Enver AyseverEn Eski Bu Roman O Kız Okusun Diye Yazıldı Gönderileri
En Eski Bu Roman O Kız Okusun Diye Yazıldı kitaplarını, en eski Bu Roman O Kız Okusun Diye Yazıldı sözleri ve alıntılarını, en eski Bu Roman O Kız Okusun Diye Yazıldı yazarlarını, en eski Bu Roman O Kız Okusun Diye Yazıldı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şimdi defol çık aklımdan.Seni düşünüyorum.Bacaklarım titriyor,lanet olsun!Teninin kokunusu nasılda kazımışım ruhuma.Bir anda!Ama olmaz dövüşecek halim yok benim.
Sayfa 125
En çok kendime gülerim ben. Büyük büyük laflar edip, ardından aptalca bir filmin olmadık yerinde ağlarım mesela. Bu ayrıntıları birbirine niçin anlatır ki insan? Sanırım ilgini çekmek, derinleşmek, daha çok fark edilip, daha çok sevilmek falan gibi bi nedenlerle...
Sayfa 119
Enver Aysever
“ Günlük tutanlardan değildi. Ama işe yarayacağını düşündüğü cümleleri biriktiriyordu. Hangi zamanda ve hangi gereksinime yanıt vereceğini bilmediği cümlelerdi bunlar. Yaşama, ölüme, dostluğa, aşka dair sözler biriktiriyordu. Sonra sonra şiirler çıktı karşısına. Şiirin bir zamanı olduğuna, ancak doğru karşılaşmayla o imgelerin kavranacağına neden sonra karar verdi. Şairlerin zamanı vardı demek…”
İlk devrim, sevgiliyle olandı.
Aşk vücudu hafifleştirip, insanı yavaş yavaş ve güvenli sularda yüzmeye başladığına ikna ederek yayılır kana.Derin ve benzeri görüşmemiş bir uykudur bu.Tekinsiz bir ortamda olduğunu bilir kişi, yine de o geçici zamanın uçucu sevincine kapılmaktan alıkoyamaz kendini.
Aşk yasadışı bir uygulamadır, sürekli ihlal gerektirir bu yüzden.Zincirleme suç işleme alışkanlığıdır..
Ellerimiz birbirinden kopmak istemedi.Doğal dedik, koparttık onları, sonra kanmalarına izin verdik...Veda öpücüğü olmasın diye uzak uzak baktık, ertesi gün daha güzel olacak diye vazgeçtik birbirimizden.Biliyordum, son görüştü bu.Gözlerini içime sığdırdım, kokunu tenime yazdım.Başın öne eğik gittin sen..
O güne dek ölüm üstüne çok düşünmüş olmakla birlikte, öleceğini hiç düşünmediğini büyük bir hayretle fark etti..
Sayfa 15
Arada kalandı o. Hem bu tuhaf kalabalığa aitti ruhu, hem de tamamen dışındaydı..
Sayfa 34