«İçinden geçmemek için ne yapılır?»
«Hiçbir şey. Kimi zaman bütün yolu kaplarlar. Geçmek zorunda kalırsan,
Parlak melek
Yaşayan ölü
Yolumdan çekil
Nefesimi bırak
tekerlemesini söyleyeceksin.»
Dünyalıydık, hepimiz insandık, varlığını sürdüren canlılardık.
Ne gerek vardı ötelemeye, ötelenmeye ekip biçip çekip gitmeyecekmiydik
Sahi altında durduğumuz güneş, gece gün gibi parlayan ay aldığımız nefes ortak değil miydi. Çok mu önemli rengimiz, dinimiz işte şu ötekileştirip, ötelendiklerimiz.
Saygı duymayacağım tek şey vicdansızlık, göz yumamayacağım tek şey ise adaletsizlik. Aslında boyuna göre ayağının altına sandalye koyup tüm çocuklara aynı sahnenin izletilmesi yeterli bir adaletti benim için.
Charles lang'ın dediği gibi
"sanırım avukatlar da bir zamanlar çocuktu."
"O çocuk bizim konuğumuz. Masa örtüsünü yemek isterse bırakacaksın yiyecek.
Anladın mı?"
Kuralsızlık değil bu herkesin kendi kuralları vardır öyle değil mi?
Bülbülü ÖldürmekHarper Lee · Halk Kitabevi Yayınları · 196372,6bin okunma
"Zararı yok efendim. Buraların insanlarını yakında tanırsınız. Cunningham’lar ödeyemeyecekleri şeyleri almazlar. Kilise yardımlarını bile. Kimseden bir şey almamışlardır. Ellerindekilerle yetinirler. Fazla bir şeyleri yoktur ama olanla yetinirler.»"
"Yalnızca tek bir insan türü varsa, o zaman neden geçinemiyorlar? Hepsi birbirine benziyorsa, niçin özel bir çaba harcayarak birbirlerini aşağılıyorlar?"
Birinin kötü olduğunu düşündüğü bir şeyle seni nitelendirmesi hiçbir zaman hakaret değildir.
O kişinin ne kadar zavallı olduğunu gösterir, seni incitmez...