Atatürk'ün başucundan ayırmadığı, bazı zamanlarda rastgele açtığı bir sayfayı okuyarak mutlu olduğu harika kitap Çalıkuşu.
Bittiğinde verdiğim tepki ise "Aman Yarabbi bu nasıl güzel bir kitaptı."
Bu kitabın benim için diğer bir güzelliği öğrencilerimin hediyesi olması.
Önce annesini, ardından büyükannesini ve en son babasını kaybeden Feride, okul arkadaşlarının ona taktığı isimle Çalıkuşu, yaramazlığı, gevezeliği ve neşesiyle aslında sevilme ihtiyacı olan kızdır. Lakin sevilme anlarındaki aşırı coşkusu da karşısındakini zora sokacak şekildedir. Kamran'a duyduğu müthiş nefret ki aslında büyük aşk, duygularını yaşamada hep uçlarda dolandığının göstergesidir.
Hırçın ve özgür tabiatının etkisiyle kendisini kuşun uçmayıp kervanın geçmeye yol bulamayacağı vatan topraklarında bulur. Yolculuğuna dahil olan dünya güzeli insanların yanı sıra fitne fücurcu, insanlıktan nasibini almamış, hele ki tek başına ekmeğinin derdinde olan bir insanı zor duruma sokacak kadar kötü insanlarda dahil olur. Yeri gelir neşeden, coşkudan taşan Çalıkuşu, hüznüde en ağır haliyle yaşar.
O kadar içten yazılmış bir roman ki, Feride ile ağladım, güldüm, korktum yeri geldi Feride'ye kızdım ama çok çok sevdim. Tavsiye listemin ilk 5'ine girdi.
