Çok üzgünüm kitabı beğenmedim. Aşırı duygusal ve gereksiz yere ortam tasvirleri okuyucuyu sıkıyor. Böylesine efsanevi bir savaşı çok önemli yerlerinde kısacık, lüzumsuz yerlerinde upuzun ayrıntılarla boğmuş yazar. Limon von Sanders kendi ağzı ile der ki “ bir mesele yüzünden birliğimi Mustafa Kemal’e emanet etmek durumunda kalmıştım. O da insiyatif alarak taarruz emri vermiş ve savaşı kazanmada büyük rol oynamıştır” Oysa sadece Atatürk’ün bu taarruz emrini “ mermi yoksa süngü var” deyip yazar, yarım sayfa ile geçiştirmiş.
