Sözler ve Alıntılar
Feminizm içerisinde, kadınlar olarak ve onlar adına konuşmak politik bir gereklilik gibi görünmektedir ve ben de bu gerekliliğe karşı çıkmıyorum. Kuşkusuz, temsili politika böyle işlemektedir ve bu ülkede lobileşme çabaları, kimlik politikalarına başvurmadan görece imkansızdır. Dolayısıyla, yapılan gösterilerin, yasal düzenleme çabalarının ve radikal hareketlerin kadınlar adına bir iddia ortaya atması gerektiği görüşünde hemfikiriz.
Sayfa 61Kitabı okudu
Kadının benlik duygusunun pek çok durumda ne kadar kırılgan ve hassas, kadınların özerklik için verdiği mücadelenin ise rastlantılara ne kadar bağlı olduğu bilindiğine göre, kanımca kadın failliğinin "failsiz eylem" konumuna indirgenmesi olsa olsa zorunlu olan bir şeyi erdem saymaktır
Sayfa 32Kitabı okudu
Nancy Fraser ve Linda Nicholson
"...1980'lerdeki feminist politika uygulamaları, üstanlatılara karşı işleyen bir dizi baskı unsuru doğurdu. Son yıllarda, yoksul ve işçi sınıfından olan kadınlarla renkli ırktan gelen kadınlar ve lezbiyenler, yaşamlarını aydınlatma ve yaşadıkları sorunları ifade etme konularında yetersiz kalan feminist kuramlara karşı eleştirilerini daha geniş bir kitleye duyurabildiler. Bu kadınlar, evrensel kadın bağımlılığı ve ev yaşamına kısıtlanmışlık konusundaki varsayımlarıyla, önceki sözde üstanlatıların, aslında ikinci dalganın başlangıcına hakim olan orta sınıf, heteroseksüel, beyaz kadınların deneyimlerinden yanlış bir biçimde çıkarsanmış olduğunu gösterdiler. ... Dolayısıyla hareketin sınıfsal, cinsel, ırksal ve etik bilinci değiştikçe, kuramın tercih edilen kavranışı da değişti. Sözde üstanlatıların kız kardeşlik bilincini beslemekten çok baltaladığı anlaşıldı; zira bu tür anlatılar, hem kadınlar arasında hem de farklı kadınların farklı biçimlerde maruz kaldığı cinsiyetçilik türleri arasında bulunan ayrımları göz ardı etmekteydi."
Sayfa 33Kitabı okudu
Kişinin içinde bulunduğu kültür, toplum ve geleneğin çok fazla şeyleştiği, acımasız güçlerin hakimiyeti altına girdiği, tartışma ve karşılıklı konuşmanın kurutulduğu ya da imkansız hale getirildiği öyle zamanlar olabilir ki, toplum eleştirmeni toplumsal sürgün haline gelir. Bu tutumun örnekleri, Thoreau'dan Frankfurt Okulu'na, Albert Camus'den Doğu Avrupa muhaliflerine kadar uzanan modemite eleştirmenleriyle sınırlı değildir. Orta ve antik çağlarda da sürgün filozoflar, binyılcı mezhepler, kadın ya da erkeklerden oluşan mistik gruplar ve şehirlerini terk eden peygamberler olmuştur.
Mülksüzler'in ilk satırlarında Ursula K. Le Guin'in sunduğu sınır olarak duvar alegorisi, paradoks olarak anlaşılan sınırın metafor biçiminde ifade edilmesine yardımcı olabilir.
Bir duvar vardı. Önemli görünmüyordu. Kesilmemiş taşlardan örülmüş, kabaca sıvanmıştı; erişkin biri üzerinden uzanıp bakabilir, bir çocuk bile üzerine tırmanabilirdi. Yolla kesiştiği yerde bir kapısı bile yoktu; orada yerin geometrisine indirgeniyordu: bir çizgiye, bir sınır düşüncesine. Ama düşünce gerçekti. Önemliydi. Yedi kuşak boyunca dünyada o duvardan daha önemli bir şey olmamıştı.
Bütün duvarlar gibi iki anlamlı, iki yüzlüydü. Neyin içeride, neyin dışarıda olduğu, duvarın hangi yanından baktığımıza bağlıydı.
Peki niye alegori kullanılır? Neden dolaysız olarak söylenmez? Yanıtı açık: Sınır, ancak dolaysız ifadeden kaçarak hissettirilebilir. Yani, eğretileme ve alegori sırf akademik şıklık için kullanılmaz.
Sayfa 114Kitabı okudu
elleri dert görmesin
Son yirmi yılda feminist tarihçiler kadınları, şimdiye kadar süregelen görünmez yaşamlarını ve yaptıklarını keşfetmekle kalmamış; gerek geleneksel olarak kadınlara atfedilen ve önceden küçümsenen dedikodu ve örgü gibi uğraşları gerekse histeri, baş ağrısı, adet döneminde yatağa düşme gibi tipik kadın rahatsızlıklarını farklı bir gözle görmeyi ve bunlara değer vermeyi öğretmişlerdir.
Psikanalizin yer aldığı bir feminizm sayesinde, kadına ve kadınlara ait anlamın bilinçdışında nasıl kodlandığını ve kodlanmış bu anlamların politik mücadeleye imkan veren paradoksları nasıl beraberinde getirdiğini zengin ve karmaşık bir çözümlemeyle inceleyebiliriz. "Yoksunluk" olarak Kadın, sözü edilen kodlayıcı paradokstan kastettiğim şeye örnek oluşturmaktadır. Kadın yoksunluksa, dolayısıyla Lacan'ın anlayışına göre anlamdan yoksunsa, herhangi bir şey "olabilir".Kadının anlamını mutlak bir biçimde sabitlemenin olanaksızlığı, sonsuz bir dönüşüm olanağı yaratır. Ve bu olanaksızlık sayesinde, bizi kendi farklılığımızın hakikatine güya hapseden herhangi bir kurama meydan okuyabiliriz.
Sayfa 105Kitabı okudu