Bu kitap Afet Ilgaz’ın yedi hikaye kitabından biridir. Elinizdeki kitaptan önce Bedriye, Başörtülüler (1965 T.D.K. Hikâye ödülü), Halk Hikayeleri, Toprak İnsanları, bundan sonra da Ölü Bir Kadın Yazar ve Kazdağı Öyküleri gelir.
On roman ve dört deneme kitabının yazarı olmasına ve bir gazetede köşe yazarlığı yapmasına rağmen kendisi herşeyden önce bir hikayeci olarak bilinir.
Kitapta karartma geceleriyle hatırlanan II. Dünya savaşının genel havası aksettirilmekle birlikte, seçilen özel mekânlar o yılların Tophane’deki sıkıyönetim ve Sultanahmet Cezaevidir.
Gece, alârm çalındığında mahkumların zincire bağlanarak uzun bir konvoy oluşturdukları halde sığınaklara götürüldüğü, alt katta solcuların, üstte Turancıların"misafir"edildiği bir garip hapishane. Şimdi otel olarak kullanılan, birçok ünlüyü, özellikle yazar ve gazeteciyi misafir etmiş olan Sultanahmet’te de ilginç olaylar yaşanmaktadır. Hatta işin içine" İmralı"bile girer.
Bu kitap, bir sebeple hapishaneye düşmüş tutukluların insanî yönlerini yakalamaya çalışmaktadır. İdamlık mahkumda bile, bu topraklara mahsus o yiğitlik, dayanıklılık, affedicilik, merhamet, gözyaşartıcı bir insanlık tablosu halinde ortaya çıkar.
