Camın ardından ona gösterilen şey,
"kızı", hatta "evladı" değil, bir çocuktu. Şöyle düşündü adam: Çocuk hoşnut. Dünyada olmaktan hoşlanıyor. Çocuğun farklı özelliklerinden bağımsız olarak, salt çocuk olgusu neşe saçıyor -masumiyet ruhun bir biçimiydi!- ve sanki bir hırsız gibi, gizlice dışarıya çıkarak adama da bulaşıyordu; öyle ki orada, bir daha hiç dağılmayacak gizli bir çete kurdular ikisi.