Ah çocuklar.. Küçücük kalpleriyle kocaman bir dünyaya karşı durmaya çalışan en masum insanlar değil mi çocuklar? İlgi isteyen, sevgi isteyen, güven isteyen küçük insanlar..
Güzel ve çok faydalı bir kitap okudum. Tarihte 'çocuk' kavramına, zekaya, bilinçaltına dikkat çekerek başladı kitap. Bildiğim birçok bilgiyi tekrar ettiğim için başlarda çok etkilenmedim ama bu olumsuzluk anlamı içermiyor kesinlikle!
Sonra karalamalar, benzeyen şekiller, renkler dahil oldu.
Yaşlara göre çizilen resimlere, kullanılan renklere örneklerle yer verilmiş. Resimlerdeki insan figürleri, vücut dilindeki bazı ifadelerle benzerlik gösterebiliyor.
Çocukların kullandıkları renklerden, çizilen ev şekillerine, insan/aile bireylerinin konumundan, bireylerin boyutuna, ellerden, parmaklara, ayakların yönünden, bedenlerin yönüne, çatıdan, bacaya, bacadan dumana, evin girişinden, camına penceresine ve daha sayamadığım, aklınıza gelebilecek birçok konuda tam bir kaynak kitap.
Kitabın son bölümü çocuk kalbinin kırılganlığını bir kez daha çıkardı karşıma. O kadar hassas bir konu ki ebeveyn olabilmek..
1999 depremini yaşayan çocuğun gözünden deprem, Filistinli çocuğun gözünden savaş, Sri Lanka'lı ve Sudan'lı çocuğun gözünden mülteci kampları hep aynı acıyı yansıtıyor.
Bu kitap bir kez daha hatırlatıyor okuruna; dili, dini, ırkı ne olursa olsun çocuk, çocuktur!
Çocuklar hiç acı çekmesin ve çizdikleri resimlerde gülümseyen güneşin altında bile bacasından duman çıkan, yolları çiçekli evler olsun hep..
