Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar
Ahmet YüterEn Eski Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar Gönderileri
En Eski Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar kitaplarını, en eski Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar sözleri ve alıntılarını, en eski Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar yazarlarını, en eski Çocuk Yetiştirmede Altın Kurallar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Işıklı bir istikbalde, kalkınmış, yücelmiş, gelişmiş bir Türkiyeyi özlüyorsak... hem de iştiyak ve hasretle özlüyorsak, muhteşem bir "çocuk yetiştirme seferberliği" ilan etmeliyiz.
Sevgisiz çocuklar kabuğuna çekilir. Çocuk temiz havaya nasıl muhtaçsa, sevgiye de aynen muhtaçtır.
Her rahmetin bir veya birden fazla zahmetle dengelendiğı şu dünyada zulmetleri ortadan kaldırıp, rahmete talip olmak için bilgili, ahlak ve faziletlerle donanmış, dindar, dürüst, olgun, liyakatlı bir gençlik kuşağı teşkil etmeliyiz.
Çocuklar, milletin geleceğinin güvencesidir. Onlara ne verirsek onun karşılığını görürüz. Çocuklarını ihmal eden milletler çöküşe, onları yabancı ellere ve yabancı kültürlere terkedenler de özlerini kaybetmeye mahkumdurlar.
Çocuk, çevrenin eseridir. Bu çevre: başta anne-baba olmak üzere aile, akraba, arkadaş, komşu sokak, mahalle, okul, çarşı-pazar, iş, yazılı, sözlü ve görüntülü yayın organlarına kadar genişletilebilir. Çünkü insanoğlu, hele de çocuklar çevrelerinde olup bitenlerden mutlaka tesir alırlar. Sayılamayacak kadar çok olan bu faktörlerin etkisi ile çocukta bir şahsiyet oluşur.
Çocuk aldığı tesirleri taklitle işe başlar. Gördüklerini, duyduklarını, iyi-kötü ayrım yapmadan, süzgeçten geçirmeden taklit eder. Taklit ettiği ilk insanlar da anne-baba ve evdeki diğer yakınlardır. Bu sebeple bu devredeki çocuğa bir şeyler anlatmaktan ziyade güzel örnek olmak, iyi davranışlar göstermek gerekir.
Her anne babanın gönülde hayırlı evlatlar yetiştirmek vardır. Aslında çocuklar anne babasına nankörlük ve ihanette bulunmazlar. Anneler ve babalar çocuklarına ne vermişlerse onu alırlar. Yani "ne ekerlerse onu biçmek" durumundadırlar.
İlahi nimetleri çok çabuk unutma özelliği olma hasebiyle "insan" (yani unutkan) denilmiş insana.
İnsan, akıl planında melekleşme sürecine girebilen, nefis planında iblisleşebilen acayip bir varlıktır.
Çocuğun en güzel tarifini, Hz Peygamber (a.s.m) şöyle yapıyor: "Çocuklar yeryüzünde gezen ciğerlerimizdir."