Çocukluğum
Maksim GorkiÇocukluğum Gönderileri
Çocukluğum kitaplarını, Çocukluğum sözleri ve alıntılarını, Çocukluğum yazarlarını, Çocukluğum yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ne kadar az bilirsen, o kadar iyi uyursun..."
"Dünyanın gösterişli halleri, yapmacık çıkarcı insanları çekmiyor dikkatimi. Bana bir parça; yüreği güzel, samimi insan lazım."
Sakin ve yumuşak bir akşamdı. Hani o, yeryüzünün baş döndüren bütün kokularının çekilip yerini nemli ve soğuk bir kokuya bıraktığı, bütün çiçeklerin saatten saate gözle görülür biçimde sararıp solduğu, yaz sonlarının hüzünlü akşamlarından biri... Günün bu saatinde, gökyüzü tuhaf bir saydamlık kazanır, pembeleşen gökte hızla uçan küçük kargalar, insanda melankolik düşünceler uyandırır. Her şey suskun, her şey kıpırtısızdır. Her bir ses bir kuşun kanat sesi, düşen bir yaprağın hışırtısı olduğundan, daha da yüksek gelir kulağınıza ve sizi kuruntularla ürpertir. Sonra, yine yeryüzünü pençesine alarak yüreğinize işleyen sessizliğin içine gömülürsünüz. Bu gibi anlarda, insanın aklında özellikle duru ve hafif, aynı zamanda örümcek ağını andıran bürümcük gibi uçucu, ele geçmez, sözcüklere sığdırılmaz düşünceler doğar. Bu düşünceler, düşen yıldızların hızıyla bir parlayıp yiterler ve insan ruhunu hüzünlü bir ateşle tutuşturarak, okşayarak, tedirgin ederek eritirler. Sonra da bu erimiş ruhu, yaşama biçimini vererek donduğunda, kişilik adını alan kalıba dökerler. “
Tartışan insanların, tartışma esnasında ortaya çıkan gerçek kişilikleri beni her zaman rahatsız etmiştir.
Ne var ki gerçek, insanın kendine acıma duygusundan daha yücedir.
Ölmek istiyorsan akla gerek yok! Bana kalırsa, yaşamak için ne yapmak gerektiğini öğrenmenin zamanı geldi."
"İnsan ne kadar az şeyle idare ederse, o kadar mutlu olur; istekler, ihtiyaçlar çoğaldıkça, özgürlük azalır."
Başkasının vicdanının, sizin vicdanınızın yerini almasına asla izin vermemelisiniz... Asla!
Dünyanın gösterişli halleri, yapmacık çıkarcı insanları çekmiyor dikkatimi. Bana bir parça; yüreği güzel, samimi insan lazım.
Çocukluğumu anımsarken, kendimi bir bal peteği gibi düşünmek, hoşuma gidiyor. Hayal meyal aklımda kalmış çeşitli basit insanlar, yaşam hakkındaki düşüncelerinin, bilgilerinin balını getirip bu peteğe bırakarak, kişiliğimin oluşmasına kendi deneyimleriyle katkıda bulunmuşlardır. Çoğu kez, bu balların içine pis olanı, acı olanı da karışmıştır ama varsın karışsın. En ufak bir bilgi kırıntısı bile baldır ya yine de.