Meyve olgunlaşmaktayken, onlar da ilişki, yandaş ve müttefik ağlarını geliştirmeye bakıyorlardı. Cinayetler ,yolsuzluklar, şiddet... Suç ortaklarından hiçbiri pişman değildi bundan, İktidarı ele geçirmenin bedeli buydu.
“Huzursuz insan, çorak yüreği içinde sararıp solan bir ağaçtır; buna karşılık, sakin olan meyve verir ve etrafına tatlı bir serinlik yayar” derlerdi bilgeler.
Ona ait değildi bu mutluluk ama kaynaktan çıkıp kaynağa dönen bir enerji akışı, içinden geçiyordu. Öteki dünyanın armağanlarını kendine mal etmeye kalkanlar, ölü bir dal gibi kurumaya mahkûm...
'Yargıç olan sen, bir zenginle halk adamı arasında hiçbir ayrım gözetme.
...yargıya varırken sadece olan bitenlerle ilgilenirsen ülke de böylece sağlam temellere oturacaktır.'