Cömert Şarap
Italo SvevoCömert Şarap Hakkında
Cömert Şarap konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.Hakkında
"Yiyip içiyordum, açlık ya da susuzluk yüzünden değil, özgürlüğe duyduğum istek yüzünden."
Ömrünü sağlık sorunları ve katı bir perhizle geçirmek zorunda kalan anlatıcının eşi, bir düğün yemeği için kocasının gece boyunca gönlünce yiyip içmesine izin vermesini ister doktordan ve bu izni koparır. Sofraya hararetli konuşmalar ve mutluluk gösterileri hakimdir. Ancak cömertçe akan şarabın getirdiği özgürleşme hissiyle önce öfke patlamaları, itiraf ve hakaretler baş gösterir, nihayetinde korku ve utanç devreye girer ve şarabın midedeki yolculuğuna zihnin karmaşık rotası eşlik eder. İtalyan edebiyatının büyük ismi Svevo, Cömert Şarap’ta bir düğün sofrasından yola çıkarak özgürlük, aile, sadakat gibi kavramları kendine özgü mizahi tutumuyla ele alır.
Zeno’nun Bilinci’nden izler taşıyan bu roman, psikanaliz de dahil olmak üzere birçok konuya hicivli bir yaklaşım getirir ama şarabın hakkını teslim eder ve şarabı üzerine yüklenen sembolik anlamdan kurtarır, onu ezeli ve dionizyak konumuna yeniden yerleştirir.
Türkçede ilk kez yayınlanan bu önemli modernist romanı Ersan Üldes’in özenli çevirisi ve sunuş yazısıyla yayınlıyoruz.
Yazar: 
Italo Svevo
Çevirmen: 
Ersan Üldes
Tahmini Okuma Süresi: 1 sa. 49 dk.Sayfa Sayısı: 64Basım Tarihi: 1 Kasım 2019Yayınevi: Kafka KitapISBN: 9786054820955Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak
Fiyatlar
Kitap İstatistikleri
Kitabın okur profili
Kadın% 71.4
Erkek% 28.6
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
Yazar Hakkında
Italo SvevoYazar · 13 kitap
(1861-1928) Gerçek adı Ettore Schmitz olan Italo Svevo, çağdaş Avrupa edebiyatının kurucularından biri sayılır. Orta Avrupa'nın kavşak noktası niteliğindeki Trieste'de doğdu. Yahudi bir Alman baba ve İtalyan bir anneye sahip olan Svevo, ailenin yedi çocuğundan biriydi ve genç yaştan itibaren edebiyata olan tutkusunun tadını çıkararak, Goethe, Schiller, Shakespeare ve Fransız ve Rus edebiyatının klasiklerini okuyarak büyüdü.
Svevo, Birinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun bir vatandaşı oldu. İtalyancayı ikinci dil olarak konuşuyordu (genellikle Triestine lehçesini tercih ediyordu). Babasının alman kökleri nedeniyle, o ve erkek kardeşleri, Almanya'nın Würzburg yakınlarındaki bir yatılı okula gönderildi ve burada Almancayı akıcı bir şekilde öğrendi.
1880'de Trieste'ye döndükten sonra Svevo, mali sorumluluk almaya zorlanmadan önce çalışmalarına iki yıl daha Istituto Revoltella'da devam etti. Bu dönemde babası, bir zamanlar başarılı olan cam eşya işi başarısız olunca iflas başvurusunda bulundu. Svevo'nun Viyana Unionbank'ta banka memuru olarak çalıştığı 20'li yaşları, ilk romanı Una vita (1892) için ilham kaynağı oldu.
Ebeveynlerinin ölümünün ardından Svevo, kuzeni Livia Veneziani ile 1896'da bir törenle evlendi. Kısa bir süre sonra, Livia onu Katolik olmaya ve dini bir tören daha yapmaya ikna etti. Ancak kişisel olarak Svevo bir ateistti. Zengin kayınpederinin savaş gemilerinde kullanılan endüstriyel boya üretiminde uzmanlaşmış işine ortak oldu. Fransa ve Almanya'ya yaptığı gezilerden sonra şirketin İngiltere'de bir şubesini kurdu.
Svevo, hayatının bir kısmını aile şirketinde çalışırken Londra'nın güneydoğusundaki Charlton'da geçirdi. Bu dönemde karısına yazdığı mektuplarda, Edward dönemi İngiltere'sinde karşılaştığı kültürel farklılıkları vurgulamıştır.
Svevo kısa öyküler yazmaya ilk olarak 1880'de başladı. İlk romanı Una Vita 1892'de yayınlandığında "Italo Svevo" (Italus the Swabian" takma adını kullandı. Roman pek başarılı olmadı. İkinci romanı Senilità (1898) da kötü karşılandı. 1919'da La coscienza di Zeno (Zeno'nun Vicdanı veya Zeno'nun İtirafları olarak da bilinir) üzerinde çalışmaya başladı.
1923'te Italo Svevo, psikolojik romanı "La coscienza di Zeno"yu yayınladı. Yazarın Sigmund Freud'un teorilerine olan ilgisini gösteren bu eser, psikanalistinin ısrarı üzerine, bunları yazan Zeno Cosini'nin anıları şeklinde kaleme alınmıştır. Svevo'nun romanı, o dönemde İtalyan okuyuculardan ve eleştirmenlerden neredeyse hiç ilgi görmedi.
James Joyce'un çabaları olmasaydı, eser tamamen ortadan kalkabilirdi. Joyce, Svevo ile 1907'de, Trieste'de Berlitz için çalışırken ona İngilizce öğrettiğinde tanışmıştı. Joyce, Svevo'nun önceki romanları Una vita ve Senilità'yı okumuştu.
Joyce, "La coscienza di Zeno"yu destekledi, Fransızcaya çevrilmesine ve ardından eleştirmenlerin onu abartılı bir şekilde övdüğü Paris'te yayınlanmasına yardımcı oldu. Bu, Eugenio Montale de dahil olmak üzere İtalyan eleştirmenlerinin Svevo'yu keşfetmesine yol açtı. Kitabın kahramanı ve güvenilmez anlatıcısı Zeno Cosini, Freudyen teoriden büyülenmiş bir iş adamı olarak Svevo'nun kendisini yansıtıyordu. Svevo ayrıca Joyce'un ufuk açıcı romanı Ulysses'in kahramanı Leopold Bloom'a da model oldu.
İlk romanı Una Vita ( 
Hayat İşte ) ve diğerleri, Senilita ( 
Yaşlılık ), La Coscienza di Zeno ( 
Zeno'nun Bilinci ) ve ölümünden sonra yayınlanan La Novela del Buon Vechio e della Bella Fanciulla ( 
İyi Yürekli Yaşlı Adamla Güzel Kızın Öyküsü ) onun İtalyan ve Avrupa edebiyatındaki yerini belgeleyen önemli eserlerdir.
Geçirdiği bir trafik kazası sonrası 1928 yılında kaldırıldığı hastanede öldü.
