Cümlemiz Gönderileri
Cümlemiz kitaplarını, Cümlemiz sözleri ve alıntılarını, Cümlemiz yazarlarını, Cümlemiz yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İyi Sabah
Bu sabahla kapımı çalan ilkbahar.
Hasretine sessizce kavuşan kalbim.
Henüz kirlenmemiş gün, ümitli mevsim,
Sevincimi paylaşan tanıdık kuşlar.
Sayfa 55 - 1938
SESSİZLİK
Biz o kadar, o kadar ağladık ki beraber,
Gözyaşları doldurdu avucumu şimdilik.
Şimdilik uzun uzun, bambaşka bir sessizlik
Yavaşça alçalarak, yavaşça bizi dinler.
Etrafta kalan sesler kesildi birer birer.
Hatırlamaz olmuşum, her şey uzakta, silik.
Yalnız senin vücudun... Ah, işte bir içimlik
Bir su gibi ellerin avucumda serinler!
Vücudunun gölgesi bak yerde gölgemle bir,
Yeni bir nefes gibi sessizlik göğsümdedir.
Sessizlik içerime doluyor yudum yudum.
Dolu bir yelken gibi göğsümde genişleyiş,
Ve öyle için için ve öyle geniş geniş.
Ben hiçbir şey duymadan, ben yalnız seviyorum.
Sayfa 64
Ferah veren bir rüzgar olacak ıstırabım,
Şimdiden kilitlendi her fırtınaya kapım,
Senin belinde sarkan bir gümüş anahtarla...
Sayfa 63 - KIŞA GİRERKEN
Ah, esir düştüğüm kıyıların ötesi,
Sonsuz denizlerin ruha "Gel!" diyen sesi!
Sayfa 60 - DAVETLER
Doğup batan günler... Hep uzayan ayrılık,
Göğsümde yıllardır tutageldiğim çığlık...
Sayfa 60 - DAVETLER
KÖPÜK, ADA VE ÇİÇEK
Enginlerdeki dalga,
Sahil bilmeyen köpük.
Keşfedilmemiş ada,
Dalında sarkan yemiş.
Henüz ayak değmemiş
Uzanan çayırlarda,
Tozpembe açan çiçek.
Sayfa 52
Ölenlerle Kalanlar
Biliyorum, ölüler, biliyorum…
Daha gençtiniz: yaşamaya doymadan.
Kiminiz pembe yüzlü, şişman.
Ömrünün baharında taze,
İkindiye yetişen cenaze.
Biliyorum, ölüler, biliyorum…
Çürüyüp gitmiş kiminiz.
Kimimizin, kalanlardan uzakta,
İlk gecesi, toprakta.
1955
Akşam
Akşam, içime düşen korku, pişmanlık hile
Varamadığım deniz, suyu çekilen ırmak.
İçimde birikeni nasıl yıkamak, neyle?
Bu akşam hangi suyla, hangi suyla yıkanmak?
Yıkanmak, temizlemek deri içindekini.
Yıkanmak teneşirde ölü gibi yıkanmak.
Yıkamak arzuları, hırsı, şehveti, kini,
Yepyeni ve tertemiz bir sabaha uyanmak…
Sayfa 85Kitabı okudu
Alışmak
Her şeye alışmışım yaşamaktan yana,
Sefaya, cefaya, ölene, doğana,
Kuş cıvıltısına, insan hıçkırığına
Alışmış kimimiz yalnayak yürümeye,
Kimimiz kuru ekmeğe;
Göğüs germeye, sabretmeye.
Alışmışız yaşayıp gitmeye…