Dagon
H. P. LovecraftDagon Sözleri ve Alıntıları
Dagon sözleri ve alıntılarını, Dagon kitap alıntılarını, Dagon en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz."...İnsanlığın büyük bir kısmının zihinsel görüsünün, sadece psikolojik açıdan duyarlı birkaç kişi tarafından hissedilebilen ve sıradan deneyimin dışında uzanan ayrıksı olayları sabır ve zekâyla tartamayacak kadar sınırlı olması şanssız bir gerçektir. Kavrayışı daha geniş olan insanlar bilir ki gerçek ve gerçek dışı arasında keskin bir ayrım yoktur; onların bilincine yine onun aracılığıyla vardığımız hassas bireysel, fiziksel ve zihinsel ortamın sayesinde her şey bize nasıllarsa öyle görünür; ama çoğunluğun sahip olduğu bayağı maddecilik, aşikar deneyciliğin örtüsüne nüfuz eden üstüngörünün parlayışlarını delilik olarak tanır."
Sayfa 35 - Altıkırkbeş YayınKitabı okudu
Kendime bakan da, kendimi ayırt etmeyen de benim.
.
Kendimi dünyanın kenarında hissettim, sonsuz gecenin derinliksiz kaosunun kenarından baktım.
.
Ve bir gece zeytinlikte karanlıklar içinde tek başına otururken Kalos öldü.
mezarın bir ucunda, tuhaf kökleri, zamanla kararmış Pentelik mermerleri yerinden söken, tuhaf ve itici görüntüsü acayip bir insana ya da ölümün çarpıttığı bir cesede benzeyen, anormal büyüklükte bir zeytin ağacı büyür
İşte Saf Korku, bııırrr !
Sonum yaklaştı. Sanki ağır ve kaygan bir beden kapıya abanmış gibi bir gürültü duydum. O şey beni bulamamalı. Aman Tanrım, bu el! Pencere! Pencere!
-evrensel bir karmaşanın ortasmda, karaların denizin dibini boyladığı ve karanlık okyanus tabanının yüzeye yükseldiği bir günü- düşlüyorum.
Ölüm "gerçekten" bir yorgunluk hali olabilir mi?
ölümün olduğu yerde daha ciddi ne olabilir...
Hayat iğrenç bir şeydir
Sayfa 143Kitabı okudu
I cannot think of the deep sea without shuddering at the nameless things that may at this very moment be crawling and floundering on its slimy bed, worshipping their ancient stone idols and carving their own detestable likenesses on submarine obelisks of water-soaked granite. I dream of a day when they may rise above the billows to drag down in their reeking talons the remnants of puny, war-exhausted mankind—of a day when the land shall sink, and the dark ocean floor shall ascend amidst universal pandemonium.
The end is near. I hear a noise at the door, as of some immense slippery body lumbering against it. It shall not find me. God, that hand! The window! The window!
H. P. Lovecraft ArchiveKitabı okudu