Dahiler Sınıfı: Pablo Picasso
Sarah RossiDahiler Sınıfı: Pablo Picasso Sözleri ve Alıntıları
Dahiler Sınıfı: Pablo Picasso sözleri ve alıntılarını, Dahiler Sınıfı: Pablo Picasso kitap alıntılarını, Dahiler Sınıfı: Pablo Picasso en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sanat, hâkîkat değildir; sanat bize hâkîkati anlamayı öğreten bir yalandır.
"Yuh olsun sana! Hiç mutlu olmuyorsun," diye homurdanıyordu şair arkadaşı Guillaume Apollinaire, o sabahki beşinci kadehini yudumlarken.
"Anlamıyorsun, Guillaume ve anlamamanın tek nedeni deve gibi içmen değil. Ben resim yaparken içimden her şeyi ısırmak geliyor ama sanki biri ağzımı tıkamış gibi hissediyorum."
Sayfa 25 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Ama bütün ömrümü bir çocuk gibi resim yapmayı öğrenmeye adadım.
"Bilmediğimiz şeyi yargılamamalıyız!" diyordu Picasso.
"İngilizce bilmiyorum ama bu İngilizcenin bir anlam ifade etmediği anlamına gelmez. Sırf dilini bilmiyorum diye niçin bir İngilizin dediğini eleştireyim ki?"
Sayfa 58 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Mürekkepler sihirli birer iksir, tablolar birer büyüydü sanki.
Sayfa 7 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
"Picasso ile röportaj yapmak hayata keyif katıyor ve insana resmi sevdiriyor."
Sayfa 60 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Çizim yapma ihtiyacı, açlıktan gözümüz karardığında yemek yeme ya da susuzluktan boğazımız kuruduğunda su içme ihtiyacı kadar güçlü hâle geliyordu.
Sayfa 18 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Sohbet ediyor, yazıyor, resim yapıyor, birbirlerini yüreklendiriyorlardı. Yoksul ve sağlıksızdılar. Bir daha hiç olmayacakları kadar mutluydular.
Sayfa 40 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Sanatın büyük gücü budur: Şeyleri bize oldukları gibi değil, karşımızda olmadıklarında da onları gördüğümüz şekliyle göstermek.
Sayfa 51 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
"Resim yapmanın durağan bir faaliyet olduğunu düşünen kişi, hiçbir şey anlamamış demektir dostum."
Sayfa 15 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
"Yolunu kaybetmiş çocuklarız ikimiz de," diyordu Max. "Birlikte yolumuzu buluyoruz."
Sayfa 37 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
İşin aslı şuydu: Resmettiği kadın, yatağında acı çekiyordu. Ona ödül veren kişiler, kadının ne kadar solgun ve bitkin olduğunu görmüyorlar mıydı? Kağıt gibi ince giysisinin altında nabzının nasıl da zayıf attığını duymuyorlar mıydı? Onun acısını fark etmek yerine, neden gülümseyip "Vay canına! Ne güzel tablo!" diye düşünüyorlardı? Kadın gerçek görünüyor ama acısı sahte, işte bu yüzden diye düşünüyordu Picasso.
Neticede bu yalnızca bir tabloydu.
Sayfa 13 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Picasso, beğenilmek istemiyordu: Her şeyi parçalamak, doğrudan akla ve kalbe ulaşmak için gözlerdeki kafesleri kırıp geçmek istiyordu.
Sayfa 27 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Kusursuzluk Pablo'yu bir yere kadar ilgilendiriyordu. O, güzel olmayan ama insanlara seslenebilen bir tablo yapmak istiyordu. Tek derdi buydu aslında.
Sayfa 13 - Domingo YayınlarıKitabı okudu
Akademik resim yapmayı sürdürseydi şimdiye kadar çoktan zengin olmuştu. Ama Picasso'nun pişman olmadığı bir şey varsa o da değişme cesaretini göstermiş olmasıydı.
Sayfa 35 - Domingo YayınlarıKitabı okudu