Dan
Selcan AydınEn Eski Dan Gönderileri
En Eski Dan kitaplarını, en eski Dan sözleri ve alıntılarını, en eski Dan yazarlarını, en eski Dan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bazen hiçbir şeyini bilmek istemiyorsun, bazen de her hücresini ezberlemek ...
Hatta bazen “ hasta olursan bakmam sana” diye tehdit eder ama en güzel çorbaları yapıp gözümün içine bakarak beni uyutan yine o olurdu ...
Nezaket, naiflik, sakinlik, sadakat sadece “anlamı neymiş ? “ diye sözlükten baktığınız kelimeler oldukça YALNIZ kalmaya mahkumsunuz..
Zaten ne geldiyse başıma beklentiden geldi. Beklemiyorken gelenler de bir parçamı koparıp gitti ...
"Sonra anlıyorsun ki asıl mesele hangi yoldan gittiğinden ziyade, yan koltuğunda kimin oturduğunu seçmekten ibaret..."
Herkesin görünmez bir çemberi var bana göre. Evlilik gibi büyük kararlar aldığında bile, ancak birleşim kümesinde buluşabiliyorsun. Yine bir yarın kendi çemberin, kendi yalnızlığın işte... Hiçbir zaman tek çemberde kusursuzca buluşamıyorsun. Çünkü ne sen ne de karşındaki kusursuz. Çünkü muhteşem uyumu yakalamak diye bir şey yok. Hep sana kalan bir boşluk var. Sevmen gereken, sevmek zorunda olduğun bir boşluk.
Sayfa 12Kitabı okudu
Sürekli bir şeyler öğreniyordum ondan. Belki de beni en çok yakınında tutan şey buydu. Keşfediyor, fark ediyor ve besleniyordum.
Dışarıdan her şey yolunda gibi görünse de, içimde hep bir eksiklik vardı. Adını koyamıyordum. İçinde ayrılık geçen şarkılarda gözlerim doluyor, sonumu görüyor gibi oluyordum.
Böylesine severken eksik kalmak, eksik hissetmek zordu. Hep öteledim. Yok saydım bu duyguyu. İnanırsam uzaklaşacaktım. Hiç istemiyordum. Suçu kendimde arayıp durdum.
Bir şey fark etmiştim.
Ben ona ne kadar uyum sağlarsam, o kadar uzaklaşıyordu benim hayatımdan. Benim sevdiğim şeyler ona manasız ve uzak geliyordu. Bırak dahil olmayı, uyum sağlamak bile kendinden ödün vermek gibi algılanıyordu onun hayatında... Ben onun hayatına dahil olup, hayatını yaşamaya alıştıkça o benim hayatımı yok saymaya başladı. Kendimden ve hayatımdan uzaklaşıp onun hayatının bir parçası olmuştum. Yavaş yavaş kim olduğumu ve neyi sevdiğimi unutmaya başladım. Zamanla ne yapmak istediğimi bilemez oldum.
Sayfa 22Kitabı okudu