Benim oyunumun sonu yaklaşıyor. Oyunun sonunu henüz bilmediğim için yazamıyorum. Artık bu bir oyun değil. Hayatın ta kendisi.
Gerçek hayatta seyirci yoktur: Hayata hepiniz katılırsınız.
Son perde açılıyor.
Dostlar, hepinizi çok sevdim. Tetikte olun!
Tutsak edilenlerin kardeşliği, uğradıkları zulüm karşısında pekişir, kıvamlanır ve daha duyarlı kılınır. Yaşayan, konuşan ve işaretler gönderen duvarları delip geçer.
Hücrelerin elleri vardır; sorguda işkence gördükten sonra geri döndüğünde, yıkılmaman için sana sarıldığını duyumsarsın.
...
Hücrelerin gözleri vardır; idama götürülürken seni izlerler, o zaman dimdik yürümen gerektiğini anlarsın...