Değirmenimden Mektuplar
Alphonse DaudetDeğirmenimden Mektuplar Gönderileri
Değirmenimden Mektuplar kitaplarını, Değirmenimden Mektuplar sözleri ve alıntılarını, Değirmenimden Mektuplar yazarlarını, Değirmenimden Mektuplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İstediğin gibi hülyaya dal, zavallıcık! Sana yeter demek bana düşmez.
Sayfa 127
Ah, bizler de ne zayıf yürekli insanlarız! Ama ne de olsa, nefretin aşkı öldürmemesi garip şey!
Sayfa 39
Ah, ne güzel zamanlardı onlar!
Sayfa 41
Değirmenine türlü adlar takıp onunla sahici bir insanmış gibi konuşarak yürekleri parçalayan hıçkırıklarla durmadan ağlıyordu.
Sayfa 18
Ben bir zavallıyım! diyordu. Artık ölmekten başka çarem kalmadı...
Sayfa 18
saatlerce yürüyor ve yanına gelince de, yine saatlerce kızın yüzüne bakarak ağlıyordu...
Sayfa 15 - antik kitap
"Vah zavallı kimsesiz ölüler! Kaderin kendilerine hazırladığı bu mezarlarda, kim bilir ne kadar üşürler!"
Sayfa 52Kitabı okudu
"Ah, bizler de ne zayıf yürekli insanlarız! Ama ne de olsa, nefretin aşkı öldürmemesi garip şey!"
Sayfa 39Kitabı okudu
“…nefretin aşkı öldürmemesi garip şey!”
“Kapım ardına kadar açık, etraf günlük güneşlik. Işık içinde, pırıl pırıl, güzel bir çam korusu karşımda, yamaçın eteklerinde uzanıyor… Ufukta Küçük Alplerin zarif tepeleri beliriyor… Çıt yok… Ancak uzaktan uzaga bir kaval sesi, lavanta çiçekleri arasından bir çalı kuşunun ötüşü, çıngırak sesi…“