Değişim Rüzgarı
Stefan ZweigEn Eski Değişim Rüzgarı Gönderileri
En Eski Değişim Rüzgarı kitaplarını, en eski Değişim Rüzgarı sözleri ve alıntılarını, en eski Değişim Rüzgarı yazarlarını, en eski Değişim Rüzgarı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kitap sevgisi
Bahçesi olmayan bir okul lojmanında oturan bu alçakgönüllü, sessiz ve bitki sever adam için kitaplar, evini süsleyen çiçeklerden farksız, onları rafa, yan yana dizmek ve onlardan bir renk pınarı yapmak onu çok mutlu ediyor; kitaplarını, eskilerden kalma bir bahçıvanın çiçekleri sevdiği kadar seviyor ve koruyor, onları sanki kırılabilir kıymetli bir eşyaymış gibi tutuyor o küçücük ve dermansız elleriyle.
Sayfa 41 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kendilerini güçlü hissedenler, çevrelerinde olup bitenlerin pek farkına varamaz: Bütün mutlu insanlar aslında kötü psikologlardır.
Sayfa 145 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bu bir veda değil, bir tür ölüm...
Sayfa 187 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kapasite
Her madde kendi içinde belli bir karşı koyma gücüne sahiptir; bunun aşılmasına izin vermez, suyun bir kaynama, madenlerin bir erime noktası vardır, aynı şekilde insan ruhunun öğeleri de bu değişmez doğa yasasından kurtulamaz. Bazen insanın duyduğu sevinç öyle bir noktaya ulaşır ki buna eklenen hiçbir şey hissedilmez ve bu durum acı çekmek ,çaresizlik, umudunu yitirmek, bir şeyden tiksinmek ve korku duymak için de geçerlidir. İnsanın içi son sınırına kadar doldu mu, yaşanılan olaylarla ilgili tek bir damla daha koymak olası değildir.
Sayfa 190 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kaybettiklerimi kim geri verir ki? Devlet mi? O en büyük dolandırıcı, baş hırsız. Göstersene bana, kırk bakanlığımız içinde -ki bunlar içinde adalet bakanlığı, sosyal işler bakanlığı var, ticaret bakanlığı var- hak ve adaletle ilgilenen tek bir bakanlık var mı? Bizleri savaşa sürüklerken arkamızdan Radetzky Marsı'nı çaldılar ve Tanrı'nın bizi korumasını dilediler, şimdi ise bize başka başka marşlar çalıyorlar. Evet dostum, pislik yönünden bakarsan dünya hiç de güzel görünmüyor.
Sayfa 232 - Can YayınlarıKitabı okudu
Devrim(!)
"Yapılabilecek her şeyi yapmıştık. Bildiğin gibi daha ilk günde devrimi gerçekleştirdik."
"Devrim mi? Bir sigara daha içmeme izin ver de dumanını bu parlak devriminizin üstüne üfleyeyim. Yalnızca şirketin imparatorluk-krallık tabelasını ters çevirdiniz ve yeniden boyadınız, ama butiğin içindekileri büyük bir bağlılıkla eskisi gibi bıraktınız; yukarıdakiler yine yukarıda, aşağıdakiler yine aşağıda kaldı ve siz yumruğunuzu masaya vurup bunları değiştirmekten kaçındınız. Bir Nestroy parçasını sahneye koydunuz, fakat bir devrim yapmadınız."
Sayfa 234 - Can YayınlarıKitabı okudu
Cemaziyelevvelini Bilmek
Biliyorum, ben ağırlanması zor bir konuğum ve Franz'la konuşma biçimimden hoşlanmadığınızı farkettim. Fakat insan iki yıl boyunca birbirinin bitlerini ayıkladıysa, birbirini tıraş ettiyse, aynı tabaktan yemek yediyse ve aynı pisliğin üzerinde yattıysa, onun diğerine hava atması ve kibar konuşması çok yapay oluyor. İnsan eski bir arkadaşına rastlayınca doğal olarak hemen birlikte yaşadıklarından konuşmaya başlıyor.
Sayfa 238 - Can YayınlarıKitabı okudu
Siz onun eski halini bilmiyorsunuz, en hızlılarımızdandı o, sabahtan akşama kadar devrim nutukları atar, her tarafı dümdüz etmekten, eski düzeni yıkıp yeni bir düzen kurmaktan başka bir şey konuşmazdı. Şimdi onu böylesine miskin, her an uyuyakalmaya hazır, yusyuvarlak olmuş bedeniyle, karısıyla, çocuklarıyla, partisiyle ve çiçekli balkonlu lojmanıyla herkesle barışık, yaşamdan memnun bir orta sınıf üyesi olarak görünce, onu gıdıklamadan, ona iğnelerimi batırmadan edemedim... içimden Franz'ın omuzlarını tıpışlamak, elimi beline dolamak ya da göbeğine pat pat vurmak geldi, fakat sizden utandım.
Sayfa 242 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hiçbir şey insanı, ulaşamadığı bir şey karşısında düştüğü çaresizlik kadar öfkelendirmez, bunun nedenini insanlar olduğunu bilir ancak boğazına sarılacağı birini bulamaz.
Sayfa 256 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yeniden İş ve İşçi Bulma Kurumu'na gidip memurların karşısında çift sıra halinde durup, eline bir kağıt parçası verilene kadar beklemektense geberip gitmeyi tercih ederim.
.
.
.
Dışarıda, girişte hayvanlar gibi saatlerce bekledikten sonra lütfedilip içeri alınmaya ve insanı birnbir nazla dinleyen ve bu iş için en az yüz kişinin başvuruda bulunduğunu söyleyen o soğuk suratlı, ilgisiz ve kendini beğenmiş küçük memurların yüzünü görmeye dayanamıyorum artık.
Sayfa 297 - Can YayınlarıKitabı okudu