Zeze'nin serüvenini anlatan son kitap.. Şeker Portakalı'nda Zeze küçücük bir çocuktu ve yanında konuşabildiği şeker portakalı fidanı vardı. Güneşi Uyandıralım'da biraz daha büyümüş ve şeker portakalı fidanı yerine yüreğinde kurbağasıyla konuşan, okulda ve evde haylazlıklarına devam eden bir çocuk... Delifişek'te ise olgunluk çağına giren, hayattaki amacını bulmaya çalışan bir delikanlı. Üstelik Güneşi Uyandıralım'daki gibi artık onu evlat edinen babasından nefret etmiyor, onu anlıyor ve sevgi duymaya başlıyor. Zeze'nin babasının da dediği gibi "insanin kendini bulması uzun sürer". Her çocuk gibi o da büyüdü ama duygusallığı hâlâ aynı. Zeze büyüdüğünden midir bilmem ilk iki kitap kadar sevemedim. Yine de küçük Zeze'nin gelişimini görmek güzel. Kitap daha uzun olsaydı keşke diye düşünmeden edemedim, Zeze'nin gençliğine daha fazla şahit olmak iyi olurdu. Ben Şeker Portakalı serisini PDF olarak okumuştum. Ama siz kitaplığınızda mutlaka bulundurun. Çünkü arada bir Zeze'yi özleyip seriyi tekrar okumak isteyebilirsiniz.
